Μετά από ακόμη ένα σπουδαίο τελικό "αιωνίων" που παρακολουθήσαμε χτες το βράδυ, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως η φετινή σειρά είναι ίσως η συναρπαστικότερη, η θεαματικότερη και η πιο απροσδόκητα ανατρεπτική των τελευταίων ετών. Δεν ξέρουμε για όλων των εποχών αλλά τουλάχιστον για την τρέχουσα δεκαετία, σίγουρα είναι οι κορυφαίοι τελικοί. Από όλες τις απόψεις και χωρίς καμία επιφύλαξη. "Τύφλα" να έχει το φάιναλ 4 της Ευρωλίγκα, αφού τα παιχνίδια που βλέπουμε όχι μόνο δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν από την πρόσφατη μπασκετική σύναξη στο Βερολίνο, αντιθέτως έχουν πολλά να διδάξουν σε όσους ευαγγελίζονται τις λέξεις "τακτική", ''μπασκετικές συγκινήσεις'', ''μπασκετικό υπερθέαμα''...
Μετά από ένα "χορταστικό" μπασκετικό θέαμα δύο ωρών ο Ολυμπιακός, με τον αρχηγό του να τον παίρνει από το χέρι και από το -7 του 35ου λεπτού να τον οδηγεί σε σερί 12-0 (από 59-66 σε 71-66) και τελικά στη μεγάλη νίκη (77-72), έκανε το 2-1 και πήρε την κατάσταση στα χέρια του έχοντας πια δύο ''match-ball" αλλά και την ψυχολογία με το μέρος του.. Ή μήπως όχι? Η αλήθεια είναι πως σε αυτούς τους αγώνες τα εχουμε δει κυριολεκτικά όλα οπότε δεν θα εκπλαγούμε ιδιαίτερα ακόμη κι αν στο τέλος οι "πράσινοι" είναι αυτοί που θα πανηγυρίσουν την κούπα.. Έχουμε δει break στο break, έχουμε δει buzzer beater, έχουμε δει εκατέρωθεν τις ομάδες να παίζουν στις αντίπαλες έδρες σαν στο...σπίτι τους, οπότε οτιδήποτε λιγότερο από ακόμα ένα ή δύο ανατρεπτικά παιχνίδια είναι μάλλον το λιγότερο που μπορούμε να περιμένουμε..!
Βλέποντας τον αγώνα ξανά και με πιο "καθαρή ματιά", έχουμε την εντύπωση πως ο Παναθηναϊκός χτες, απλά ήταν ανώτερος στο παρκέ από τον "αιώνιο" αντίπαλό του. Το σερί του Ολυμπιακού στο τέλος με Παπαπέτρου και Σπανούλη να "σαλπίζουν" την αντεπίθεση της ομάδας τους και πάλι δεν θεωρούμε πως είναι ικανό να ανατρέψει την γενική εικόνα που αποτυπώνεται σε κάποιον που μόλις έχει δει το ματς: ο Παναθηναϊκός έβγαλε περισσότερη ενέργεια, περισσότερο πάθος, ήταν καλύτερα "διαβασμένος" από τον αντίπαλό του και έμοιαζε πνευματικά απολύτως έτοιμος για τη διαχείριση που απαιτεί μια τέτοια αναμέτρηση. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε απλά να έχει εκλάμψεις και ξεσπάσματα μέσα στο ματς και να τα περιμένει όλα από τον -εξαιρετικό ΚΑΙ χτες- Χάκετ και τον Kill Bill. Οι "ερυθρέολευκοι" έχουν στα χέρια τους το 2-1, παίζουν πλέον με άλλη άνεση, όμως μοιάζουν σαν να "ψάχνονται" και να μην ξέρουν ακριβώς τί ζητάνε μέσα στο παρκέ. Κι αυτό είναι κάτι που έχει αποτυπωθεί και στις τρεις έως τώρα αναμετρήσεις και περισσότερο σε αυτές του ΣΕΦ. Ο Σφαιρόπουλος έχει μικρύνει πολύ το ροτέισον, επιμένει στην άμυνα man to man με τις αλεπάλληλες αλλαγές στα σκριν και από τη στιγμή που η τακτική αυτή αντιμετώπιση δεν του "βγαίνει", αναρωτιόμαστε γιατί δεν παρουσιάζει ένα διαφορετικό game plan. Μόνο ο ίδιος ξέρει την απάντηση, την απορία όμως σίγουρα μαζί με εμάς θα την έχουν και οι περισσότεροι που παρακολουθούν τα παιχνίδια..
Το σκορ της σειράς βεβαίως δικαιώνει έως τώρα τον 49 χρονο τεχνικό, που βρίσκεται μια νίκη μακριά από το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημά του με τους ''ερυθρόλευκους'', η νίκη όμως αυτή ίσως να βρίσκεται λίγο πιο μακριά απ'ότι φαίνεται για τον Ολυμπιακό.. Ο Παναθηναϊκός τώρα θα τα παίξει όλα για όλα, ο Διαμαντίδης το ίδιο στα δύο τελευταία παιχνίδια - ή στο τελευταίο, αν ο Ολυμπιακός "σπάσει" ξανά το ΟΑΚΑ - της τεράστιας καριέρας του και ο Ολυμπιακός έχει να αντιμετωπίσει και την τεράστια "κατραπακιά" του σοβαρού τραυματισμού του Γιώργου Πρίντεζη. Ο ηγέτης και κορυφαίος με διαφορά παίκτης του Ολυμπιακού στη σειρά των τελικών χτύπησε στο σημείο που ήδη από τον Φλεβάρη τον έχει ταλαιπωρήσει αρκετά και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις δύσκολα θα ξαναπαίξει φέτος.. Αυτό ανατρέπει πολλά πλάνα του προπονητή του Ολυμπιακού που θα πρέπει πλέον να βγάλει από την ''φαρέτρα" του βέλη που έως τώρα τα έχει ξεχασμένα στην άκρη του πάγκου (Αγραβάνης, Ουόρικ) ή να δοκιμάσει κάποιες προπονητικές"αλχημίες" μέσα στο ματς (χρησιμοποίηση Παπανικολάου και Παπαπέτρου στο ''4'' και περισσότερος χρόνος για τον Ντι Τζέι Στρόμπερι στο ''3'') μήπως και καταφέρει να καλύψει έως ένα σημείο την τιτάνια απουσία του 31χρονου φόργουορντ..
Η σειρά ακόμη έχει πολύ "ψωμί'' και σίγουρα θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε παιχνίδια υψηλής μπασκετικής ποιότητας. Και οι δύο προπονητές - όπως οι πρισσότεροι έλληνες συναδελφοί τους - είναι μάστερ της τακτικής και της κατάλληλης για ένα τέτοιο ματς προετοιμασίας και αυτό το νιώσαμε όσοι παρακολουθήσαμε τα 3 πρώτα παιχνίδια. Είμαστε τυχεροί που απολαμβάνουμε δύο τέτοιες τεράστιες ομάδες που πηγαίνουν το μπάσκετ σε άλλο επίπεδο και δίνουν ένα άλλο "χρώμα" στο άθλημα που αγαπάμε.. Πολλοί ευρωπαίοι να είστε σίγουροι πως μας ζηλεύουν για όλο αυτό το σκηνικό και αν δεν είχαμε τα διαφόρων ειδών και κάθε λογής out of the game παιχνιδάκια από τις διοικήσεις και των δύο ομάδων θα μιλάγαμε για τα παιχνίδια με το μεγαλύτερο μπασκετικό ενδιαφέρον μετά από τα αντίχτοιχα του ΝΒΑ.. Δεν είναι υπερβολή είναι απλά μια διαπίστωση μετά από 6 σχεδόν ώρες μπασκετικής μυσταγωγίας που απλόχερα μας έχουν χαρίσει αυτές οι δύο κορυφαίες ομάδες. στην σειρά των φετινών τελικών. Χαρείτε τες και αφήστε τις οπαδικές έριδες στην άκρη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου