...ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ,ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Εντάξει, νομίζω πλέον πως τα έχουμε δει όλα όσον αφορά στο "οικοδόμημα" που ονομάζεται ελληνικό μπάσκετ και το οποίο μοιάζει πιο έτοιμο από ποτέ να...καταρεύσει οριστικά.. Μετά τη χτεσινή απόφαση-τραγέλαφο που πήρε το Δ.Σ. του ΕΣΑΚΕ για "επ'αόριστον αναβολή της έναρξης του πρωταθλήματος" είναι πια αναπόφευκτο να μιλάμε για ένα "σάπιο" προιόν που περιτριγυρίζεται από ανεπαρκείς παράγοντες και το οποίο, με τη μορφή που έχει πάρει τα τελευταία 3-4 χρόνια κυρίως, δεν ενδιαφέρει πλέον ούτε τους ακραιφνείς μπασκετικούς.

Η απόφαση αυτή για αναβολή πάρθηκε ως...μοχλός πίεσης προς την ΕΡΤ, η πρόταση της οποίας για απόκτηση των τηλεοπτικών της Α1 άφησε εντελώς ανικανοποίητες, ΛΕΕΙ ,τις ομάδες.. Ναι σύμφωνοι,η πρόταση ήταν αρκετά πεσμένη σε σχέση με την περσινή(3,5 εκ. έναντι 4,5), ναι σύμφωνοι αυτά τα λεφτά αποτελούν μεγάλη πηγή εσόδων για τις ομάδες,ωραία όλα αυτά.. Αλλά ποιος είπε και ότι η ΕΡΤ είναι υποχρεωμένη να αναλάβει να συντηρεί τις μπασκετικές ομάδες και όταν μάλιστα μιλάμε για ομάδες που όχι απλά δεν είναι εμπορικές όσον αφορά την τηλεθέαση,αλλά ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ.. Ποιος είπε σε αυτούς τους κύριους με τις όμορφες χρωματιστές γραβάτες(τρομάρα τους...)ότι η ΕΡΤ και Η ΚΑΘΕ ΕΡΤ είναι αναγκασμένη να δώσει ένα σκασμό λεφτά για ένα διαλυμένο προιόν(ας τα λέμε όπως είναι τα πράγματα)? Αυτά τα "το ελληνικό μπάσκετ αξίζει περισσότερα,γιατί έχει προσφέρει πολλά" εμείς τα ακούμε βερεσέ κύριοι..Αυτοί που βάζουν λεφτά και προσφέρουν(ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ,ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΔΗΛΑΔΗ..)ή η εθνική ομάδα που είναι πάντα...εθνική ομάδα, ποτέ δεν έμειναν χωρίς τηλεοπτική στέγη και χωρίς ΚΑΛΕΣ συμφωνίες στα τηλεοπτικά τους...Όταν λέγεσαι όμως ΚΑΟΔ ή Πανελευσινιακός ή Περιστέρι ή δεν ξέρω και γω τί άλλο και ΑΠΑΙΤΕΙΣ ΛΕΦΤΑ από την ΕΡΤ για να επιβιώσεις ενώ ούτε επενδύσεις κάνεις ούτε τίποτα ώστε να θεωρείσαι γνήσιο "προιόν" του "ελληνικού μπάσκετ που αξίζει περισσότερα" όπως λένε κι οι ίδιοι,τότε καλά θα πάθεις να λάβεις μία απλή πρόταση ή και ΚΑΘΟΛΟΥ πρόταση,αφού όπως ακούγεται η ΕΡΤ προτίθεται να αποσύρει οριστικά την πρόταση της για την Α1 και πολύ καλά πράττει, κατά την εξαιρετικά ταπεινή μας άποψη...

Θα πρέπει να καταλάβουν κάποιοι πως δεν μπορούν μόνο να απαιτούν και να εκβιάζουν..Αυτή η αναβολή πραγματικά είναι για γέλια και πολύ περισσότερα κλάματα γιατί είναι ένας μοχλός(όχι πίεσης αλλά)εκβιασμού προς την ΕΡΤ,χωρίς κανέναν λόγο,καμία αιτία και καμία απολύτως λογική...Ας άρχιζαν το πρωτάθλημα χωρίς TV ,καλύτερα θα ήταν.. Τώρα, ας τα λουστούν αυτοί οι έξυπνοι που πήραν αυτή την ιδιοφυή απόφαση χτες..Η ΕΡΤ ίσως αποσύρει εντελώς το ενδιαφέρον ή ίσως ρίξει ακόμη περισσότερο την αρχική της πρόταση και το κακό,είναι ότι θα ΕΧΕΙ ΧΙΛΙΑ ΔΙΚΙΑ με το μέρος της.. Να δούμε τώρα,τι θα κάνουν αυτά τα "τσακάλια"..

Υ.Γ.:  Είναι πραγματικά κρίμα για ένα πρωτάθλημα που διαθέτει τις δύο κορυφαίες κατά τεκμήριο ομάδες της Ευρώπης και τους δύο μεγαλύτερους μπασκετικούς παίκτες στην Ευρώπη(Διαμαντίδης,Σπανούλης) να τυχαίνειτέτοιας αντιμετώπισης από τους ίδιους τους ανθρώπους που το διοικούν...Κρίμα και πάλι κρίμα

AΛΦΟΝΣΟ ΦΟΡΝΤ, Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ, Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ

Παρακολουθώ αγώνες μπάσκετ ανελλιπώς τα τελευταία 13 χρόνια και μπορώ να πω με βεβαιότητα πως έχω λατρέψει παίκτες και παίκτες που "μαγεύουν" με την "πορτοκαλί θεά", από τα...αλώνια της ελληνικής Α1 μέχρι και τα αστραφτερά "σαλόνια" του ΝΒΑ.. Και θα σας φανεί παράξενο, όμως ο μπασκετμπολίστας που πραγματικά λάτρεψα και που μου έρχεται πάντα στο νου όποτε "φτιάχνω" στο μυαλό μου τη δική μου φανταστική "dream team", δεν είναι κάποιος από τους γνωστούς αστέρες του ΝΒΑ αλλά ο αδικοχαμένος, σαν σήμερα πριν από 8 χρόνια, Αλφόνσο Φορντ... Ναι,ο Φορντ του Παπάγου,του Σπόρτιγκ,του Περιστερίου,του Ολυμπιακού,της Σιένα και της Σκαβολίνι.. Αυτός ο φοβερός και τρομερός σκόρερ που ήρθε στην Ελλάδα σεμνά και ταπεινά και εξελίχθηκε στον, κατά την ταπεινή άποψή μου, κορυφαίο σκόρερ που πάτησε τα ελληνικά παρκέ μετά τον Νίκο Γκάλη και που, σαν σήμερα, οκτώ χρόνια πριν(4 Σεπτέμβρη του 2004) έφυγε από τη ζωή νικημένος από την λευχαιμία που τον ταλαιπωρούσε.

Αυτός ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ παίκτης και σκόρερ,πέρα από τις αντίπαλες άμυνες έπρεπε να "διαλύει" και  να παλέυει καθημερινά την σοβαρή αρρώστια που επί χρόνια(κι ενώ ακόμα έπαιζε)τον ταλαιπωρούσε.. Όπως κι ο ίδιος ταλαιπωρούσε την εκάστοτε αντίπαλη ομάδα με τα χαρακτηριστικά,"φαρμακερά" jumb shoot του και με τα "αυτοκρατορικά" lay up του. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τρόπο με τον οποίο "έσπαγε" την μπάλα ή ορμούσε προς το καλάθι..Ήμουν κάθε φορά τόσο σίγουρος πως η μπάλα θα κατέληγε είτε στο καλάθι είτε σε ασίστ, κάθε φορά που ο Big Al την έπαιρνε στα χέρια του.. Δεν είχα προλάβει τον Γκάλη στα "ντουζένια" του κι έτσι δεν είχα την τύχη να δω ξανά παίκτη με τέτοια ευκολία στο να τελειώνει τις φάσεις.. Τον είχα παρακολουθήσει κυρίως στη χρονιά του στον Ολυμπιακό, το 2001-2002 (καθώς στις προηγούμενες ομάδες του , μάλλον ήμουν σε μικρή ηλικία για να βλέπω μπάσκετ!) και πραγματικά από τον πρώτο αγώνα που τον παρακολούθησα είπα μέσα μου "ωπ, εδώ είμαστε, αυτός είναι πραγματική παικτάρα"..Θυμάμαι όταν έφυγε(άδοξα..)από τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2002 ήμουνα να "σκάσω" για μέρες ολόκληρες που ένας τέτοιος παίκτης ολκής εκδιώχτηκε ουσιαστικά, χωρίς να έχει σημαντικές διακρίσεις(τουλάχιστον πήρε το Κύπελλο Ελλάδας και φυσικά ήταν MVP του τελικού)και χωρίς να έχει φταίξει ο ίδιος κάπου.. Και πάλι, όμως, αυτό δεν αναιρεί την προσφορά του και στον Ολυμπιακό αλλά και σε ολόκληρο τον χώρο του ελληνικού μπάσκετ, που είχε την τύχη και την τιμή να έχει κοντά του έναν τέτοιο μπασκετμπολίστα-πραγματική "ορχήστρα"..

Δεν ξεχνάω κάτι 45άρες που είχε βάλει το καλοκαίρι που είχε πρωτοπάει στον Ολυμπιακό σε φιλικά στην Ιταλία, δεν ξεχνάω κάτι 30άρες μέσα στο ΟΑΚΑ, σε ντέρμπι ΟΣΦΠ-ΠΑΟ στην Ευρωλίγκα(το 2002),δεν ξεχνάω ότι είχε αναδειχθεί 3 συνεχείς φορές πρώτος σκόρερ της Α1 και φυσικά θυμάμαι και ξέρω ότι το βραβείο του πρώτου σκόρερ στην Ευρωλίγκα ονομάζεται μέχρι και σήμερα "τρόπαιο Αλφόνσο Φορντ", τιμής ένεκεν σε ένα αθλητή-πολυβόλο και σε έναν άνθρωπο-παράδειγμα για όλους μας,που δεν τα παράτησε σε καμία δυσκολία και που ως το τέλος πάλευε και ήταν με το χαμόγελο στα χείλη..Η αφίσα του φιγουράρει ακόμη στο δωμάτιό μου και δεν θα βγει ποτέ από εκεί, όπως ποτέ δεν θα βγει και ο Big Al από το μυαλό κάθε πραγματικού φίλου του μπάσκετ,που τον είδε να αγωνίζεται.. Μεγάλε Αλφόνσο Φορντ, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ...

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ..ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ

Η μπασκετική σεζόν έφτασε πλέον στο τέλος της με τον Ολυμπιακό να είναι ο απόλυτος θριαμβευτής. Οι "ερυθρόλευκοι" τα...πήραν όλα κι έφυγαν,παρασύροντας στο διάβα τους από τον Φλεβάρη και μετά όποιον αντίπαλο βρέθηκε στον δρόμο τους και πλέον είναι και τυπικά πρώτοι σε Ελλάδα και σε Ευρώπη!

Η φετινή σεζόν θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια από ειδικούς και μη του μπάσκετ, ως η χρονιά που η απόλυτη "σταχτοπούτα" κατέκτησε τον κόσμο ολόκληρο,νικώντας "βασιλιάδες" και "υπηκόους"..Θα μνημονεύεται ως μια χρονιά στην οποία εξελίχτηκε το απόλυτο "μπασκετικό παραμύθι"..Μία ομάδα απογοητευμένη, παρατημένη από όλους παραλίγο και από τα ίδια τα αφεντικά της,που την τελευταία στιγμή αποφάσισαν να μείνουν στην ομάδα,διατηρώντας την με ένα απείρως μικρότερο μπάτζετ από τα προηγούμενα σπάταλα χρόνια,διατηρώντας απλώς στο ρόστερ τον Σπανούλη,διώχνοντας όλες τις ακριβοπληρωμένες "βεντέτες" και αφήνοντας τα κλειδιά του "μαγαζιού" στον μεγάλο "μπασκετικό αρχιτέκτονα" Ντούσαν Ίβκοβιτς..

Κανένας μα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή η παρατημένη το καλοκαίρι ομάδα,με τα χίλια "φαντάσματα" του παρελθόντος να την κυνηγούν και με έναν "λαό" από πίσω να γκρινιάζει και να λοιδωρεί για τις συνεχείς αποτυχίες της, θα ήταν η ομάδα που θα "έσπαγε" το κατεστημένο και που θα κατακτούσε την κορυφή του ελληνικού και του ευρωπαικού μπάσκετ, ξανά,ύστερα από 15 ολόκληρα χρόνια.

Κι αυτό συνέβη,επειδή πολύ απλά ήταν μια ομάδα που πάντα έβγαζε στο παρκέ το 101% των δυνατοτήτων της,που ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει και να βελτιώνεται όπως κι οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της δήλωσαν,μια ομάδα που είχε κίνητρο,"δίψα" και πολλά μα πάρα πολλά κιλά "καρύδια" και κότσια..Και φυσικά είχε και μεγάλο "άστρο",γιατί,όπως και να το κάνουμε,όταν παίρνεις την Ευρωλίγκα με τέτοιο απίστευτο τρόπο πρέπει και να "σε θέλει" που λέμε,να σου είναι γραμμένο,πως το λένε..

Βέβαια,πολλές ομάδες μάχονται στα παρκέ,πολλές βελτιώνονται δουλεύοντας,όμως το σημαντικό στην περίπτωση του Ολυμπιακού ήταν ότι είχε όλα τα σωστά "υλικά",δοσμένα στον απόλυτα κατάλληλο "μάγειρα" και μάλιστα στον απολύτως σωστό χρόνο..

Δεν είναι τυχαία παικτάκια της σειράς ο Μάντζαρης,ο Σλούκας κι ο Παπανικολάου,πρόκειται για την νέα "χρυσή" γενιά του ελληνικού μπάσκετ με πάρα πολλά μετάλια στις μικρές εθνικές ομάδες..Δεν είναι αμελητέα ποσότητα,όσο κι αν δεν τους ήξερε το ευρύ κοινό,ο Χάινς και ο Άντιτς..Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολο να κάνεις επιλογή δύο Αμερικανών στα μέσα του Γενάρη και αυτοί οι Αμερικανοί(Λο και Ντόρσει)να είναι οι ίδιοι που σου αλλάζουν τον ρου της ιστορίας σου..Όταν όλοι αυτοί βρέθηκαν μαζί και υπό της οδηγίες του "στρατηγού" Ντούσαν Ίβκοβιτς,όμως,τότε τα πράγματα πήραν σιγά-σιγά τον δρόμο τους.

Ο "Ντούντα" είναι εξπέρ στο να δημιουργεί και να "χτίζει" ομάδες.Να τις μπολιάζει με ψυχολογία,να τους εμφυσύει με το αίσθημα του νικητή που κι ο ίδιος διαθέτει..Να βάζει τους παίκτες στο τριπάκι του "γίνε κάθε μέρα και καλύτερος γιατί μπορείς να το κάνεις"..Και φυσικά είναι ένας άνθρωπος που δεν σηκώνει "μύγα στο σπαθί του" και που πάντα θέλει να έχει αποδυτήρια που λειτουργούν σωστά,χωρίς γκρίνιες,φανφάρες,βεντετισμούς και ψευτομαγκιές,πράγματα δηλαδή που υπήρχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια στα αποδυτήρια του μπασκετικού Ολυμπιακού.

Το επίτευγμα της φετινής αυτής ομάδας πραγματικά δεν μπορούμε να το συγκρίνουμε με κανένα άλλο και θεωρούμε ότι ξεπερνάει και το θρυλικό '97,γιατί τότε ο Ολυμπιακός τα πήρε όλα γιατί απλά έτσι έπρεπε και γιατί ήταν το απόλυτο φαβορί.Τώρα τα πήρε όλα(εκτός Κυπέλλου,κι αυτό για ένα σουτ..),κόντρα σε όλους και σε όλα,κόντρα και στους ίδιους του φιλάθλους του που στην αρχή της χρονιάς τον είχαν ξεγραμμένο,με πιτσιρίκια και 3-4 ξένους ρολίστες,πράγμα μυθικό και ανεπανάληπτο,που δύσκολα θα ξανασυμβεί..


Ήταν μια ομάδα που έπαιξε ένα εκπληκτικό κατά διαστήματα μπάσκετ,σύγχρονο,με τρέξιμο,με αιφνιδιασμούς,βγάζοντας πάντα στο παρκέ αστείρευτη ενέργεια(τα πιτσιρίκια που λέγαμε!),που πάντα μαχόταν για κάθε μπάλακαι που πάντα διεκδικούσε και πάλευε για να πάρει ότι της αναλογούσε.Έβγαλε νέα αστέρια(Μάντζαρης,Σλούκας,Παπανικολάου αλλά και Κατσίβελης),έκανε από το πουθενά πρωταγωνιστές  πάικτες σαν τον Άντιτς,τον Ντόρσει και τον Χάινς και έβαλε τα ισχυρά θεμέλια για την δημιουργία μιας νεάς "δυναστείας" στο χώρο του μπάσκετ..Αρκεί οι Αγελόπουλοι,φυσικά,να μείνουν στην θέση τους κρατώντας τον τεράστιο κόουτς Ίβκοβιτς στον πάγκο και διατηρώντας ανέπαφο τον "κορμό" που έστειλε αυτή την ομάδα και πάλι στο "Έβερεστ" του ελληνικού και ευρωπαικού μπάσκετ..

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ "ΨΥΧΩΜΕΝΑ"....

Με την ψυχολογία του στα ύψη και τον κόσμο του να κάνει ξανά το ΣΕΦ να μοιάζει με το...καζάνι της δεκαετίας του '90, ο Ολυμπιακός έβαλε το πρώτο...γκολ, έκανε το 1-0 στους τελικούς με τον ΠΑΟ και βρίσκεται δύο νίκες μακριά από το πρώτο του πρωτάθλημα από το 1997..

Οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν δυνατά στο παρκέ, χωρίς να επηραστούν από το γενικό πανυγηρικό κλίμα που επικρατούσε στο "κόκκινο στρατόπεδο" όλη την τελευταία εβδομάδα, και έδειξαν αποφασισμένοι να μην πετάξουν στα σκουπίδια το πλεονέκτημα της έδρας. Δυνατές και σκληρές άμυνες, ψυχωμένα καλάθια(και πάλι) στην επίθεση και απίστευτη ενέργεια ήταν τα στοιχεία που συνέθεταν το παιχνίδι του Ολυμπιακού, τη στιγμή που οι παίκτες του Παναθηναικού έμοιαζαν ανήμποροι να ακολουθήσουν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα τον φρενήρη ρυθμό των "τρομερών μωρών" του Ίβκοβιτς, που "μάσαγαν σίδερα" στο παρκέ. Ήταν οφθαλμοφανές, νομίζουμε, πως ο Ολυμπιακός έμοιαζε να έχει ατέλειωτα αποθέματα ενέργειας, είχε παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο και προσέφεραν πολλές βοήθειες,είτε σε άμυνα είτε σε επίθεση ,ενώ διέθετε και τεράστια ψυχολογία από τον θρίαμβο της Κωνσταντινούπολης και όλα αυτά μαζί έπαιξαν σίγουρα μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα.

Ιδιαίτερης μνείας,βέβαια,χρήζει και η τεράστια εμφάνιση των Κώστα Παπανικολάου και Γιώργου Πρίντεζη,που αποδεικνύουν πλέον έμπρακτα ότι αποτελούν μεγάλο "κεφάλαιο" και για τον Ολυμπιακό αλλά και για την εθνική ομάδα. Κι αν ο Πρίντεζης όλη την χρονιά μας είχε δείξει πόσο βελτιωμένος είναι, τι να πει κανείς για τον Κώστα Παπανικολάου.Ο τύπος ήταν...τρομακτικός και έμοιαζε "δαιμονισμένος" και βγαλμένος θαρρείς από τον "άλλο πλανήτη" του ΝΒΑ, παίζοντας αμυνάρες, παίρνοντας ριμπάουντ, βγάζοντας τρομερή ενέργεια και βάζοντας ΟΛΑ τα μεγάλα σουτ που πήρε(όπως έκανε ΚΑΙ στο Φάιναλ 4).Πράγματι χάρμα οφθαλμών ο άλλοτε "Κωστάκης", που πλέον όπως είπε και ο Ίβκοβιτς στην συνέντευξη τύπου μετά το ματς "μοιάζει τελικά να ωρίμασε".Επίσης είπε πως "λίγοι παίκτες υπάρχουν με την νοοτροπία που έχει αυτό το παιδί" και έχει δίκιο. Κι εμείς θα συμπληρώσουμε πως τέτοια σωστή νοοτροπία έχει πια και σαν ομάδα όλος ο Ολυμπιακός. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, ο Ίβκοβιτς έχει δημιουργήσει στον Ολυμπιακό μια πραγματική ΟΜΑΔΑ, που ποτέ δεν σταματάει να "πολεμάει" στο παρκέ και που αποκτά πλέον,σιγά-σιγά και νοοτροπία νικητή (και πως όχι άλλωστε, από την στιγμή που έχει στεφθεί και πρωταθλήτρια Ευρώπης!). Οι τελικοί έχουν,όπως και να έχει πολύ δρόμο μπροστά τους και το μόνο σίγουρο είναι ένα:θα απολαύσουμε πολύ καλό μπάσκετ,από δύο σπουδαίες ομάδες.

Ο "ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ" ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ...

Είναι φορές που ότι και αν γράψεις και ότι κι αν ξεστομίσεις ,μοιάζει πολύ λίγο για να περιγράψει το μεγαλείο της στιγμής που ζεις...Μία από αυτές τις φορές είναι και η ανάδειξη του μπασκετικού Ολυμπιακού σε "αυτοκράτορα" του ευρωπαικού μπάσκετ.. Αυτή η νεανική ομάδα(με μέσο όρο ηλικίας που δεν ξεπερνάει τα 25 χρόνια),αυτή η ομάδα που ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πίστευε στην αρχή της χρονιάς, αυτή η ομάδα που λοιδορήθηκε σε πολλά σημεία της χρονιάς, αυτή η ομάδα που το περσινό καλοκαίρι έχασε όλα της τα ακριβοπληρωμένα "αστέρια",αυτή η ομάδα που έφτασε από το ΠΟΥΘΕΝΑ σε τελικό ευρωλίγκας όπου και βρέθηκε να χάνει ακόμα και με 19 πόντους στο 28'...ΚΑΙ ΟΜΩΣ... Αυτή η ομάδα κατάφερε να ξεπεράσει τους σκοπέλους,να ξεπεράσει τον ίδιο της τον εαυτό,να διαψέυσει όσους την είχαν ξεγραμμένη,να καλύψει μέσα σε 12 λεπτά μια χαώδη διαφορά πόντων και μάλιστα απέναντι στην υπερδύναμη της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και να κατακτήσει την βαρύτιμη κούπα του πρωταθλητή Ευρώπης, να φορέσει ξανά το "στέμμα" του μπασκετικού βασιλιά!

Ήταν ο Μάντζαρης,ο Σλούκας,ο Παπανικολάου,ο Πρίντεζης,ο μεγάλος αρχηγός Σπανούλης ,ο Άντιτς,ο Κέσελ,ο Χάινς, ο Ντόρσει ,αυτοί που έγραψαν με χρυσά γράμματα τ'όνομά τους στο βιβλίο της ιστορίας του Ολυμπιακού.. Ούτε ακριβοπληρωμένοι σταρ,ούτε πολυδιαφημισμένες πριμαντόνες,απλά ένα μάτσο παικτών με ΚΑΡΔΙΑ ,καρύδια, θέληση και σκληρή δουλειά και αφοσίωση σε έναν ομαδικό στόχο..

Αυτά που είδαν τα μάτια μας και άκουσαν τα αυτιά μας χτες στην Τουρκία ίσως και να μην ξανασυμβούν ΠΟΤΕ ξανά σε τελικό Ευρωλίγκα..Ποτέ ξανά δεν έχει ξανακερδίσει μία νέα και άπειρη ομάδα την πιο ισχυρή ομάδα που είναι και το αδιαφιλονίκητο φαβορί από το...καλοκαίρι κιόλας για να σηκώσει το τρόπαιο.. Και όχι απλά να την κερδίσει,αλλά να την ρίξει στο καναβάτσο, να την εξευτελίσει,ανατρέποντας μία τεράστια διαφορά,κάνοντάς την να μοιάζει με ομάδα σχολικού πρωταθλήματος στο διάστημα κατά το οποίο άρχισε την αντεπίθεσή και το "ροκάνισμα" της διαφοράς..

Η Ρωσική "αρκούδα" χτες ,λοιπόν ,μετατράπηκε σε...ρωσική γατούλα από τα "αγρίμια" του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Ντούσαν Ίβκοβιτς..Σήκωσε το τρόπαιο και αυτό πλέον αποτελεί την κορυφαία παρακαταθήκη για το μέλλον αυτής της ομάδας. Μιας ομάδας ,αρμάδας για να είμαστε πιο σωστοί, που έχει πολύ μέλλον μπροστά της,αρκεί να μην διαταραχθεί ο "πυρήνας" της και η φιλοσοφία της.. Μία φιλοσοφία ,που μας διδάσκει πολλά :ούτε τα χρήματα,ούτε η διαφήμιση,ούτε το σταριλίκι σε πάνε στον προορισμό σου..Μονάχα η προσήλωσή σου, η δουλειά σου, η αφοσίωσή σου στον κοινό στόχο,η συνεχής υπέρβαση των δυνάμεών σου και των ορίων σου..Τα τρομερά αυτά παιδιά του μεγάλου "μαέστρου" της προπονητικής Ντούσαν Ίβκοβιτς,μας έκαναν χτες να δακρύσουμε από συγκίνηση και να ανατριχίασουμε,όχι μόνο γιατί ξανάεφεραν την μεγάλη κούπα στον Πειραιά μετά από 15 ολόκληρα χρόνια αλλά γιατί έκανα ακριβώς αυτό, κατέθεσαν ότι είχαν και δεν είχαν πάνω στο παρκέ..Ναι,σίγουρα τούς...ήθελε κιόλας,ήταν γραμμένο τους να το σηκώσουν, είχαν άστρο βρε αδερφέ ,όμως εάν δεν "σκύλιαζαν" και δεν "δάγκωναν" τις μπάλες, τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί.. Ο Κοέλιο είχε πει το(γραφικό πλέον,το παραδεχόμαστε!) "όταν θες κάτι πάρα πολύ ,όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το κατακτήσεις".. Ισχύει απόλυτα και στην περίπτωση του φετινού Ολυμπιακού,μόνο που θα πρέπει να το...παραφράσουμε κάπως ,για να καταλάβουμε και για να "συλλάβουμε" απόλυτα το μέγεθος της επιτυχίας αυτής της ομάδας.. "Όταν θες κάτι πάρα πολύ ,όλα συνομωτούν και τελικά κατακτάς το σύμπαν"..Γιατί αυτό έκαναν αυτοί οι άνθρωποι χτες..Κατέκτησαν το μπασκετικό σύμπαν.....Είμαστε περήφανοι για λογαριασμό τους..

ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΘΟΣ,ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ?

Όταν τα δίνεις όλα στα παρκέ, όταν καταθέτεις στο γήπεδο ότι έχεις και δεν έχεις, όταν παίζεις άμυνα βγαλμένη από...κόμικ, όταν μπαίνεις στο γήπεδο με τσαμπουκά και έτοιμος να...φας σίδερα, όταν το μάτι σου "γυαλίζει"......Τότε θα πάρεις αυτό που δικαιούσαι, ανεξάρτητα με το εάν είσαι μεγάλος σταρ ή ρολίστας πολυτελείας,ανεξάρτητα με το εάν είσαι μπαρουτοκαπνισμένος και γεμάτος εμπειρίες ή απλά ένας άπειρος ,ταλαντούχος παίκτης...Όταν σκύψεις το κεφάλι και δουλέψεις κι όταν δείξεις πάθος και θέληση να ξεπεράσεις τις δυνάμεις σου, τότε οι κόποι σου θ'ανταμειφθούν και όλα όσα έκανες θα πιάσουν τόπο...Αρκεί,βέβαια,να μην σταματάς να δουλεύεις..

Καλά καταλάβατε,στον φετινό μπασκετικό Ολυμπιακό αναφερόμαστε, στην ΟΜΑΔΑ που εν έτει 2012 αναγεννήθηκε από τις στάχτες της, ξαναστάθηκε στα πόδια της και ξανακέρδισε και τον τελευταίο δύσπιστο φίλαθλό της. Η πρόκριση στο Φάιναλ 4 της Κωνσταντινούπολης που "σφράγισαν" χτες μετά και την τρίτη νίκη επί της Σιένα οι "ερυθρόλευκοι" αποτελεί μία απόλυτη δικαίωση των Αγγελόπουλων και τού Ίβκοβιτς,που το περασμένο καλοκαίρι μάζεψαν 6 ξένους-ρολίστες μαζί με νεαρούς παίκτες,γύρω από έναν ηγέτη(Σπανούλης) και είπαν "ξεκινάμε από την αρχή, σε "καθαρές" βάσεις, με σκληρή δουλειά κι όπου μας βγάλει"..

Ε,τελικά μάλλον...κάπου τους έβγαλε αφού ένα Φάιναλ 4 ποτέ δεν είναι μικρό πράγμα..Σημαίνει εμπειρίες και σημαίνει ευκαιρία για διάκριση,πράγματα σημαντικά για παίκτες ταλαντούχους μεν,άπειρους από τέτοια μεγάλα ραντεβού δε..Χάσει-κερδίσει στην Πόλη,ο Ολυμπιακός θα έχει μόνο οφέλη,αφού κακά τα ψέματα δεν πάει για να τα...παρασύρει όλα στο διάβα του..Δεν πάει και για να πέσει αμαχητί,αλλά αποτελεί το μεγάλο αουτσάιντερ..Πράγμα όχι απαραίτητα κακό βέβαια,όπως κι η ίδια η ιστορία μας έχει αποδείξει..

Όσο για το χτεσινό ματς,που έκρινε εν τέλει αυτή την σειρά,αποτέλεσε μία προσωπική "ραψωδία" του Κάιλ Χάινς..Ο αμερικανός σέντερ,που τόσα έχει ακούσει από την αρχή της χρονιάς σε σχέση με το ύψος του(1,98 γαρ),ήταν ώρες-ώρες συγκινητικός και πραγματικά απολάμβανες να τον βλέπεις να παίζει..Να παλεύει,για να είμαστε πιο σωστοί..Πέραν της τρομερής επιθετικής μέρας του,ο άνθρωπος το μόνο που δεν έκανε ήταν να πάρει την...σφουγγαρίστρα και ν'αρχίσει να καθαρίζει το παρκέ του ΣΕΦ!Άμυνα,ξύλο,ριμπάουντ,τάπες,μάχες και...μακροβούτια για μια χαμένη μπάλα συνέθεσαν την εξωπραγματική εμφάνιση του Αμερικάνου,που έδωσε τα πάντα προκείμένου να καλύψει και την τεράστια απουσία του Ντόρσει,τού ανθρώπου που "δένει" όλη την αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού.Κανένας γενικά δεν υστέρησε από τους "κόκκινους",που με όπλο την κατάθεση ψυχής που έκαναν στο παρκέ και την "σκυλίσια" άμυνά τους έριξαν ξανά στο καναβάτσο τους Ιταλούς,όμως κακά τα ψέματα εάν δεν έκανε αυτή τη μεγαλειώδη και μνημειώδη εμφάνιση ο Χάινς,ίσως και να μην είχε έρθει αυτή η μεγάλη νίκη.

Τώρα,είπαμε..Ο Θρύλος πηγαίνει στην Πόλη όχι μόνο για να δει τις ομορφιές της και να επισκεφτεί το Πατριαρχείο,αλλά για να παίξει αυτό το εκπληκτικό και σύγχρονο μπάσκετ με το οποίο και έφτασε σε τούτο το σημείο,να διεκδικεί επί ίσοις όροις,μαζί με "μεγαθήρια" τού ευρωπαικού μπάσκετ,τα σκήπτρα του πρωταθλητή Ευρώπης..Βαρεθήκαμε από χτες βράδυ να ακούμε από πολλούς,σχετικούς και άσχετους με την πορτοκαλί μπάλα,πως "ντάξει, μέχρι εδώ ήταν, δεν μπορεί παραπάνω" ή "θαύμα,αυτό που συνέβη ήταν θαύμα"..Κατά την άποψή μας την ταπεινή,τίποτα από τα δύο δεν ισχύει..Θαύμα αυτή η πορεία δεν είναι.Είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και προσπάθειας αλλά και πίστης όσων την απαρτίζουν..Δεν μιλάμε για την...Κάτω Κρανούλα B.C. ,αλλά για τον μπασκετικό Ολυμπιακό με το μεγάλο όνομα στο ευρωπαικό μπασκετικό στερέωμα,που διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους προπονητές στην ιστορία του μπάσκετ και καταρτίζεται από ταλαντούχους παίκτες,συν έναν τεράστιο μπασκετμπολίστα(Σπανούλη),οπότε αυτά τα περί...θαυμάτων καλό θα ήταν να τα αποφεύγαμε. Πρόκειται απλώς για μια δικαίωση των κόπων όλων των μελών που απαρτίζουν αυτή την ομάδα..Όταν παίζεις μπάσκετ,ποτέ δεν παίζεις με τη λογική "δεν πάω πουθενά" ή "ας χάσω τόσο ή τόσο"..Αυτά δεν υπάρχουν στο μπάσκετ και ούτε στον αθλητισμό γενικότερα. Όταν είσαι μεγάλη ομάδα με βαριά ιστορία,όταν διαθέτεις δύο πρόεδρους σαν τους Αγγελόπουλους,όταν σε καθοδηγεί ένας κόουτς σαν τον Ίβκοβιτς και οι παίκτες που διαθέτεις έχουν περίσσευμα ταλέντου και προσδοκιών,τότε τίποτε δεν είναι απίθανο και τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "θαύμα"..Και να θυμάστε αυτό:οι παίκτες του Ολυμπιακού θα μπουν στο παρκέ του "Σινάν Ερντέμ" σαν αγρίμια ανέμελα και πρόθυμα να "κατασπαράξουν" τον αντίπαλο..Είπαμε, μιλάμε για μπάσκετ, ένα άθλημα πέντε εναντίον πέντε.Μπάσκετ θα παίζει και η Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό,όχι...εξωγήινη-σφαίριση και μιλάμε,πάντα και για ΕΝΑΝ αγώνα,όπου όλα μπορούν να συμβούν..Αρκεί να τα δίνεις όλα...Κι οι παίκτες του Ολυμπιακού φέτος,αυτό ακριβώς κάνουν,ολόκληρη τη σεζόν.Τα δίνουν όλα..Γι'αυτό και βρίσκονται εδώ που βρίσκονται...

ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΣΙΕΝΑ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ...

Εντάξει,αυτά που κάνει φέτος ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ δεν τα έχουμε ξαναδεί κι αυτό οφείλουμε να το ομολογήσουμε.. Μετά κι από τη χτεσινή(όπως είπε κι ο ίδιος ο Ίβκοβιτς)"παράσταση" που προσέφεραν οι "ερυθρόλευκοι" στους 12.000 και πλέον φίλους τους,κάνοντας κομμάτια και θρύψαλα την δύσμοιρη Σιένα(τελικό 75-55),έπεισαν και τον τελευταίο δύσπιστο και καχύποπτο ότι πρόκειται για μία ομάδα που πέρα από το λαμπρό της μέλλον,διαθέτει τις ικανότητες και τα κότσια να έχει και "δυνατό" παρόν και να διεκδικήσει ό,τι της αναλογεί..

Με άμυνα-γρανίτη(και το εννοούμε ακριβώς αυτό που γράφουμε)ο Ολυμπιακός "στραγγάλισε" τους Ιταλούς αναγκάζοντάς τους να μείνουν στους 30 πόντους στο τέλος της τρίτης περιόδου,κάνοντάς τους να μοιάζουν με ομάδα εφηβικού πρωταθλήματος που δεν μπορούσε να σκοράρει με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο!Ίσως να ακούγονται κάπως υπερβολικά όλα αυτά,όμως είναι πέρα για πέρα αληθινά.. Ώρες-ώρες,νόμιζες πως οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν "σιδερένιοι".φτιαγμένοι από "άλλο μέταλλο",βλέποντάς τους να "σκυλιάζουν" στην άμυνα και να έχουν απίστευτη ωριμότητα και υπομονή στην επίθεση,ενώ από την άλλη έβλεπες πανικόβλητους παίκτες κι έναν Πιανιτζιάνι έτοιμο να "εκραγεί" στον πάγκο με αυτά που έβλεπε!

Το μεγάλο βέβαια ατού του φετινού αυτού Ολυμπιακού πέρα από την εκπληκτική του άμυνα,είναι η έλειψη άγχους και πίεσης...Κι αυτό είναι πασιφανές..Το ρόστερ του,πέραν του Σπανούλη,στελεχώνεται από νέους,ταλαντούχους παίκτες που μέχρι τώρα είχαν είτε ελάχιστες είτε καθόλου παραστάσεις από μεγάλα ματς..Κανένας δεν απαιτεί από αυτούς να πάρουν την Ευρωλίγκα και κανένας δεν θα τους πει και τίποτα εάν δεν το κάνουν..Έτσι,παίζουν χωρίς άγχος,αλλά με περίσσιο πάθος βγάζοντας στο παρκέ  τις ικανότητές τους,δίχως "βαρίδια" από άγχη,δεύτερες σκέψεις,φοβίες..Κι αυτό σε ένα άθλημα όπως το μπάσκετ,που απαιτεί προσήλωση και ζήλο στο παιχνίδι,είναι πάρα πολύ σημαντικό..

Όσο για το άλλο μεγάλο ατού,αυτό είναι ο προπονητής του..Ο φετινός Ολυμπιακός είναι "ομάδα του προπονητή" και όχι "ομάδα των παικτών" όπως συνέβαινε τόσα χρόνια τώρα..Καμία βεντέτα,κανένας εγωισμός,κανένας πάνω από την ομάδα..Όλοι ΥΠΟ τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς,στο βωμό της ομαλής ΟΜΑΔΙΚΗΣ λειτουργίας..Έτσι βρήκε την απίστευτη και πασιφανή "χημεία" του ο Ολυμπιακός,έτσι παίζει αυτό το εκπληκτικό μπάσκετ,έτσι βρίσκεται μια "ανάσα" από το Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης και έτσι έχει δημιουργήσει μία ΟΜΑΔΑ που ζει και πεθαίνει στο παρκέ και που αρνείται να παραδοθεί,να παραδώσει τα όπλα και να μην παλέψει για να κυνηγήσει ότι της αξίζει..Με ψυχραιμία και προσήλωση στο στόχο,ο Ολυμπιακός αύριο "σφραγίζει" εισητήρια για Κωνσταντινούπολη και αρχίζει να ετοιμάζεται για το έβδομο Φάιναλ Φορ της ιστορίας του....Απλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή,για να μην την πατήσει πάλι όπως έπαθε και πέρυσι από την ίδια ομάδα..Αλλά είπαμε..Ο φετινός Ολυμπιακός είναι "ομάδα του προπονητή"..Εάν οι παίκτες ακολουθήσουν ότι τους πει ο "Ντούντα",ο Ολυμπιακός θα περάσει..Ο "σοφός" ξέρει....

Υ.Γ.:Το Σ.Ε.Φ χτες έζησε μεγάλες στιγμές,που έχει να τις ζήσει από τις ένδοξες εποχές των '90s..Στα μέσα της τέταρτης περιόδου,όταν ο Ολυμπιακός πήρε την μεγάλη διαφορά,πραγματικά ένιωθες το γήπεδο να "τρίζει" από τον παλμό του κόσμου,που παθιάζεται με την προσπάθεια αυτών των παιδιών..Στο δε απίθανο ΝΒΑ-κάρφωμα του Παπανικολάου,δεν μπορούμε καν να περιγράψουμε τί πανικός επικράτησε...

ΚΑΙ ΤΩΡΑ...ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΠΟΛΗ!

Ο Ολυμπιακός ταξίδεψε χωρίς άγχος στην Τοσκάνη για την προημιτελική σειρά με την Σιένα και μάλλον ορθά έπραξε,αφού εάν κάποιος οφείλει να έχει άγχος και να φοβάται τον αντίπαλό του στη συγκεκριμένη σειρά αγώνων αυτοί μάλλον είναι οι παίκτες της Ιταλικής ομάδας....Ένας χαλκέντερος Ολυμπιακός, με ψυχή λεόντων και με πάθος και τσαμπουκά που τόσο πολύ χρειάζεται σε ένα άθλημα σαν το μπάσκετ μπήκε χτες στο "Παλαέστρα" αποφασισμένος να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του κι αυτό ακριβώς έπραξε..Έκανε το "μπρέικ" με 75-82 και πλέον όλα βρίσκονται στα δικά του χέρια και στη δική του ικανότητα να διατηρήσει την απαιτούμενη ψυχραιμία μετά από τέτοιες μεγάλες νίκες και ακριβώς πριν από τα επόμενα μεγάλα "ραντεβού".

Ο κόουτς Ίβκοβιτς παρέταξε την ομάδα του διαβασμένη,με διάθεση για πολύ "ξυλίκι" στην άμυνα και με ένα "μαεστρικό" κοουτσάρισμα κατάφερε να οδηγήσει τους παίκτες του σε μια τεράστια νίκη,νίκη που του δίνει όχι μόνο το προβάδισμα με 1-0 στη σειρά, αλλά το κυριότερο ψυχολογία και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους για τη δύσκολη συνέχεια,σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Από την αρχή του ματς,ο Ολυμπιακός μπήκε στο παρκέ αποφασισμένος να παλέψει και παρά την κάκιστη διατησία(που έπαιζε έδρα ξεκάθαρα..)και κάποια ξεσπάσματα από ΜακΚάλεμπ και Άντερσεν κατάφερε να πάει το ματς εκεί που ήθελε μέχρι και 8 λεπτά πριν από το φινάλε,όταν και βρέθηκε να χάνει με 10(68-58) και ενώ ο Βασίλης Σπανούλης είχε αποχωρήσει με 5 φάουλ..Σίγουρα σε αυτό το σημείο κανείς δεν πίστεψε στην ανατροπή,εκτός από τους ίδιους τους παίκτες που με εξαιρετικές άμυνες και μυαλωμένες επιθέσεις ισοφάρισαν,προσπέρασαν και τελικά θριάμβευσαν μέσα στην εχθρική έδρα των Ιταλών..

Πρωτομάσορες της νίκης δεν ήταν άλλοι από τους Πρίντεζη,Λο και Χάινς ,καθένας από τους οποίους έκανε αυτό ακριβώς που του είχε δώσει εντολή ο Ίβκοβιτς να πράξει.Μεγάλα καλάθια από τον Σπανούλη και φοβερές,ψυχωμένες άμυνες από τον "ντουλάπα" Τζόι Ντόρσει,που σε κάθε αγώνα αποδεικνύει πόσο σημαντική προσθήκη αποτελεί για τους "ερυθρόλευκους".

Τώρα το σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι να διατηρηθεί συγκεντρωμένος και προσηλωμένος στο στόχο(πρόκριση στο Φάιναλ Φορ)χωρίς να νομίσουν οι παίκτες πως ξαφνικά έγιναν οι κορυφαίοι στην Ευρώπη επειδή έσπασαν απλά μια δύσκολη έδρα..Ο μετρ της ψυχολογίας Ίβκοβιτς ξέρει πως να το πετύχει και πως να διατηρήσει τους νεαρούς και άπειρους παίκτες του στο...έδαφος και μένει να δούμε αν τελικά τα καταφέρει..Όπως και να'χει ο φετινός Ολυμπιακός είναι μία ομάδα αθλητική,σκληρή κι η οποία παλύει σαν λιοντάρι ΚΑΘΕ ΜΑΤΣ. Κι όπως είπε χαρακτηριστικά,χτες μετά τον αγώνα,ο σπουδαίος φόργουορντ-σέντερ της Σιένα Ντέιβιντ Άντερσεν "ο Ολυμπιακός είναι μία αθλητική και πολύ σκληρή ομάδα,που είναι πάρα πολύ δύσκολο να την νικήσεις"....

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΣΙΕΝΑ...ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ!

Όταν ξεκινούσε η φετινή αγωνιστική περίοδος, κανένας μα κανένας φίλαθλος του μπασκετικού Ολυμπιακού-ίσως,ακόμα,κι οι ίδιοι οι Αγγελόπουλοι-δεν είχε μεγάλες προσδοκίες,ούτε περίμενε εντυπωσιακά αποτελέσματα από μία ομάδα που όλα τα προηγούμενα χρόνια τον είχε γεμίσει απογοητεύσεις και της οποίας ο προυπολογισμός το περσινό καλοκαίρι είχε συμπυκνωθεί κατά το 40-50%... Οι μεγάλοι αστέρες έφυγαν για άλλες πολιτείες και στη θέση τους ήρθαν νέα ταλέντα και ρολίστες πολυτελείας.Και όμως,αυτή η ομάδα υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς και με την καθοδήγηση τού σπουδαίου Βασίλη Σπανούλη αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκεί ακριβώς που βρισκόταν και η περσινή ακριβοπληρωμένη ομάδα τού Ολυμπιακού:παίζει τελικό κυπέλλου με τον Παναθηναικό,έχει διασφαλίσει ξανά το πλεονέκτημα έδρας για τους τελικούς της Α1 και έχει προκριθεί στους "8" της Ευρωλίγκας,όπου και αντιμετωπίζει,ξανά,με μειονέκτημα έδρας τόυτη τη φορά την Σιένα.. Και το σημαντικότερο,είναι ότι φέτος έχει καλύτερες προυποθέσεις για να πετύχει τους στόχους του.Δεν έχει τις ονοματάρες ή το πρεστίζ αλλά διαθέτει τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά εκείνα που στο μπάσκετ μετράνε περισσότερο από τις φανφάρες και τα μπάτζετ:πολύ καλή "χημεία",καλή έως πολύ καλή άμυνα,λείπουν οι "βεντετισμοί" και τα αποδυτήρια(όπως και οι ίδιοι οι παίκτες παραδέχονται σε δηλώσεις τους)είναι "καθαρά".Κι όλα αυτά έχοντας στην άκρη του πάγκου έναν αυθεντικό "στρατηγό" τού ευρωπαικού μπάσκετ,τον Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Σαφώς και ο Ολυμπιακός τούτη τη στιγμή είναι το αουτσάιντερ τόσο στους αγώνες με τη Σιένα όσο και στους πιθανούς επόμενους(Φάιναλ 4) αλλά και στα εγχώρια με τον Παναθηναικό δεν ξεκινά από θέση ισχύος,άσχετα με τον αν έχει πλεονέκτημα ή όχι. Και ίσως αυτό το αίσθημα τού αουτσάιντερ να λειτουργήσει και ως το μεγαλύτερο "όπλο" τού Ολυμπιακού φέτος. Θα πει κανείς το παραμικρό εάν αυτή η νενανική και άπειρη ομάδα αποκλειστεί από την χρυσοπείκιλτη Σιένα των αστέρων και των εκατομμυρίων και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας? Θα προσάψει κανείς κάτι στον Σλούκα,τον Μάντζαρη,τον Παπανικολάου και τον Χάινς αν δεν καταφέρουν να νικήσουν τον Γιασικεβίτσιους,τον Διαμαντίδη,τον Σάτο και τον Μπατίστ? Δεν νομίζουμε...Και το θέμα,είναι ότι ήδη οι συγκεκριμένοι κατάφεραν να τους νικήσουν αυτούς και να βγουν πρώτοι στην κανονική περίοδο,όπως κατάφεραν και να προκριθούν στους "8" την ώρα που έμαναν έξω ομάδες σαν την Κάχα Λαμποράλ,την Ρεάλ Μαδρίτης,την Εφές Πίλσεν των πολλών εκατομυρίων... Άρα πάλι γυρνάμε πάλι σε αυτό που λέγαμε στην αρχή..Εάν στο μπάσκετ έχεις τις απαραίτητες αρχές(άμυνα,υπομονή,χημεία)σε υπερθετικό βαθμό και τις ακολουθείς πιστά χωρίς γκρίνιες και μαγκιές(όπως τόσα χρόνια συνέβαινε στον Ολυμπιακό και το ξέρουν και οι...πέτρες αυτό)θα πάρεις ό,τι σου αξίζει και σου αναλογεί..
Σίγουρα η ΤΣΣΚΑ,η Μπαρτσελόνα,ο ΠΑΟ και και και,είναι ομάδες με πιο αστραφτερά μπάτζετ,με πολλά αστέρια,με πολλές προσδοκίες. Το ίδιο και ο Ολυμπιακός,παραδοσιακά άλλωστε.Όμως κατά την ταπεινή μας άποψη,το μεγάλο μυστικό του φετινού Ολυμπιακού είναι η έλειψη πίεσης από παιδιά νέα που τώρα εξελίσσονται σαν παίκτες,τώρα παίρνουν εμπειρίες από μεγάλα ματς,τώρα "ατσαλώνονται" σε συνθήκες σκληρού πρωταθλητισμού.Ο Ολυμπιακός απέναντι στη Σιένα ,θα μπει στο παρκέ για να κάνει την υπέρβαση αναλογικά με το ρόστερ και τις προσδοκίες που υπάρχουν από την αρχή της σεζόν και ότι βγει..Ο μάστερ στο να ετοιμάζει και να "ντοπάρει" ψυχολογικά τις ομάδες του πριν από τα μεγάλα ραντεβού,Ντούσαν Ίβκοβιτς είπε στη συνέντυεξη τύπου μετά το ματς με την Γαλατασαράι πως "σαφώς και δεν είμαστε το αουτσάιντερ με τη Σιένα,ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο,μη βάζετε τέτοιες βαριές κουβέντες στο στόμα μου" και ήδη έστειλε το μύνημα και την ψυχολογική "ένεση" στους παίκτες του: φτάσαμε εδώ που φτάσαμε,είναι επιτυχία,τώρα όμως παίζετε στα ίσα και με ίδιες πιθανότητες,μπείτε μέσα και φάτε τους.....