Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Ευρωλίγκα- σκέτο τρελοκομείο..!

Παρακαλουθώ αρκετά χρόνια μπάσκετ και δη Ευρωλίγκα και νομίζω πως η φετινή διοργάνωση είναι με διαφορά μια από τις πιο...τρελές, αναπάντεχες και ανταγωνιστικές διοργανώσεις που έχω παρακολουθήσει.. Με βάση το...ταπεινό μου μπασκετικό ένστικτο, στη φετινή Ευρωλίγκα απλά...όλα γίνονται, όλοι νομίζουν μπορούν να νικήσουν όλους και γενικώς επικρατεί ένα μπασκετικό "μπάχαλο" που μπορεί να μπερδεύει και να δυσκολέυει τη ζωή των προπονητών και των παικτών τους, όμως σίγουρα ευφραίνει τις δικές μας φίλαθλες, μπασκετικές καρδιές και... ζεσταίνει τον χειμώνα μας!


Τι να πρωτοπούμε, για ην εικοσάρα της ταπεινής-τα τελευταία χρόνια-Ζαλγκίρις στον Ολυμπιακό, για την αναπάντεχη νίκη της Λαμποράλ μέσα στη Βαρκελώνη, για τις δύο ήττες της πανίσχυρης ΤΣΣΚΑ τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές? Για τις τεράστιες νίκες του Ερυθρού Αστέρα απέναντι σε ΠΑΟ,Λοκομοτίβ εκεί που όλοι τον είχαν σε πλήρη ανυποληψία? Για την ομάδα-έκπληξη του Τρινκιέρι, την Μπαμπεργκ, που "έσπασε" το ΣΕΦ με παροιμιώδη ευκολία? Μεγάλες στιγμές, στοιχεία του απροσδόκητου και πολλές νίκες των αουτσάιντερ απέναντι σε πραγματικά μαγαθήρια, στοιχεία που δε θα γινόταν να αφήσουν ασυγκίνητους τους ακραιφνώς μπασκετικούς.


Είναι ακόμη σίγουρα νωρίς, στη συνέχεια το στοιχείο της έκπληξης μπορεί ακόμη και να εκλείψει εντελώς απ'τα παιχνίδια (πράγμα που προσωπικά δε το πιστεύουμε) και μόνο όμως το γεγονός πως υπάρχει ο "όμιλος της φωτιάς" με Ολυμπιακό,Ρεάλ, Μπάρτσα,Τσσκα,Κίμκι,Λαμποράλ μας...παρασέρνει στην πεποίθηση πως τα καλύτερα ακόμη δεν έχουν έρθει!


Όσον αφορά τους δικούς μας εκπροσώπους και οι δύο συνεχίζουν να ψάχνονται και να αναζητούν το ξέσπασμα που θα...ξεκολλήσει το κάρο που φαίνεται πως έχει κολλήσει για τα καλά στη λάσπη.. Ο Παναθηναϊκός αγκομάχησε για να νικήσει τη Νταρουσάφακα, πήρε ένεση ψυχολογίας και επειδή ο όμιλός του είναι πιο εύκολος από αυτόν του Ολυμπιακού πιστεύουμε πως μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές θα παλέψει για την πρόκριση. Το ίδιο πιστεύουμε και για τον Ολυμπιακό που παρά τις κακές του ήττες και το μεγάλο ντεφορμάρισμα του τελευταίου μήνα, σαφώς και έχει τύχη σε έναν όμιλο όπου κάθε αγωνιστική συμβαίνει και μια άλλη έκπληξη.


Οι ομάδες μας αποτελούν τεράστιους οργανισμούς, μεγάλα brand names για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, έχουν πολλάκις βρεθεί αντιμέτωπες με παρόμιες ή και δυσκολότερες αγωνιστικές κρίσεις και κατέχουν θεωρούμε το απαρίτητο "know how" για το τί πρέπει να κάνουν και πως θα πρέπει από εδώ και πέρα να εμφανιστούν για να μη χάσουν το τρένο της οχτάδας. Μη δίνετε βάση σε συζητήσεις του τύπου "δεν πάνε πουθενά φέτος έτσι που είναι" ή ''αν δε βάλεις λεφτά δεν προχωράς'', γιατί θα ...εκτεθείτε αν το κάνετε. Όχι μόνο γιατί είναι ακόμη πολύ πολύ νωρίς -καλά καλά Φλεβάρης δεν...μύρισε- αλλά και γιατί οι συγκεκριμένες ομάδες το έχουν ξανακάνει.Ποιο? Να τις πούμε τελειωμένες και αυτές να το "γυρνάνε" και να σηκώνουν μέχρι και την κούπα τον Μάη!
Είπαμε οι εκπλήξεις είναι πολλές, ο ανταγωνισμός πολύ μεγάλος και το χρονικό σημείο που βρισκόμαστε πολύ πρόωρο για να προβούμε σε βαθυστόχαστες αναλύσεις ή σε προφητείες-μαντεψιές. Και οι δύο "αιώνιοι" χρειάζονται ηρεμία, συγκέντρωση και πολλή δουλειά από εδώ και πέρα και η ιστορία τους στο θεσμό μας "αναγκάζει" βαθιά μέσα μας να πιστέψουμε σ'αυτούς και στην πλήρη αντιστροφή του παρόντος,αρνητικού κλίματος. Ίδωμεν. Ο χρόνος θα δείξει. Η πραγματική Ευρωλίγκα τώρα ξεκινάει. Είναι από εκείνες τις περιόδους που ταιριάζει το ρητό: "when the going get's tough, only the tough get going''. Tώρα θα ξεχωρίσουν αυτοί που το θέλουν περισσότερο απ'αυτούς που το περιμένουν έτοιμο να έρθει. Οι άντρες από τα παιδιά. Οι πραγματικά ΚΑΛΕΣ ομάδες από τις ομάδες-πυροτέχνημα. Προσδεθείτε και απολάυστε μπάσκετ!

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Και τώρα ψαχνόμαστε...

Καλό είναι, γενικώς, σε κάθε δύσκολη κατάσταση της ζωής μας να διατηρούμε την ψυχραιμία μας και μέσα από προσεκτική προσέγγιση των γεγονότων να βρίσκουμε την κατάλληλη γιατρειά στο πρόβλημα που εκάστοτε μας ταλαιπωρεί. Το μπάσκετ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει την εξαίρεση στο παραπάνω...απόφθεγμα.

Η "μαύρη" αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή ακροβατεί σε ένα σκοινί. Ψυχολογικά δεν είναι καλά, δεν "πατάει" καλά στο παρκέ, δεν παίζει καλά και γενικά βγάζει στο παρκέ μια εικόνα αποσύνθεσης ,"σκασίματος" και παντελούς έλειψης ψυχολογίας και συγκέντρωσης. Η ήττα με κάτω τα χέρια από την Ζαλγκίρις (75-55) και πολύ περισσότερο η αποκαρδιωτική εικόνα των "ερυθρόλυκων" από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα, δεν επιτρέπει βαθυστόχαστες μπασκετικές αναλύσεις και κουβέντες για άμυνες-επιθέσεις-συστήματα. Ο Ολυμπιακός "βραχυκύκλωσε" από την φοβερά επιθετική άμυνα των παικτών του Σάρας Γιασικεβίτσιους, δεν έβγαλε σε κανένα σημείο σημάδια συγκέντρωσης και ενέργειας ενώ και τα μεγάλα του ατού είτε απουσιάζαν(λέγε με μακρινό σουτ δηλαδή Λοτζέσκι) είτε ήταν...παρόντες-απόντες (Μάντζαρης,Σπανούλης,Πρίντεζης). Και για αυτό έχασε. Τίποτε απολύτως δεν του πήγε καλά.

Δεν έβγαλε ψυχή, δεν βγήκε στο παρκέ για να...μαζέψει καρωτίδες, δεν γυάλιζε το μάτι του όπως σε άλλα,προηγούμενα παιχνίδια. Οι 55 πόντοι που...κατάφερε ο Ολυμπιακός να βάλει (όχι στους Σπερς αλλά) στη Ζαλγκίρις μαρτυρούν το...μέγεθος της μαυρίλας και του προβλήματος και σίγουρα δημιουργούν πολλούς πονοκεφάλους στον κόουτς Σφαιρόπουλο που μετά από 2 εκπληκτικά πρώτα παιχνίδια στο τοπ 16,βλέπει την ομάδα του να παίρνει την μπασκετική κατιούσα. Έχουμε την άποψη πως δε γίνεται να στηρίζεις 100% τον σχεδιασμό σου στην αμυντική λειτουργία και να μην δημιουργείς plays και καταστάσεις επιθετικού παιχνιδιού. Μια πραγματικά μεγάλη ομάδα σίγουρα πρέπει να δίνει μεγάλη έμφαση και στην άμυνα, το ίδιο όμως και στο κομμάτι της επίθεσης. Άλλο να προσπαθείς να παίξεις άμυνα και άλλο να προσπαθείς αρρημανίως απλά να καταστρέψεις το παιχνίδι του αντιπάλου. Δε λέμε, κάποιες φορές μπορεί και να σου βγει, δε μπορείς όμως να στηρίζεσαι στον κακό εαυτό του άλλου για να κερδίσεις και όχι στον δικό σου καλό εαυτό. Μάλλον ο Σφαιρόπουλος θεωρεί ότι αυτός ο "καλός εαυτός" των παικτών του είναι αποκλειστικά η άμυνα και μάλλον απο εκεί, από τη συγκεκριμένη φιλοσοφία, ξεκινάνε και τα "σύννεφα".

Τώρα και στο σημείο που βρισκόμαστε, αν ο προπονητής του Ολυμπιακού θέλει να προλάβει το κακό (λέγε με αποκλεισμό από την οκτάδα) και να αντιστρέψει την κατάσταση οφείλει να κάνει ανακατανομή κάποιων ρόλων και, το κυριότερο, να ΗΡΕΜΗΣΕΙ την ομάδα του. Να εμφυσήσει ψυχραιμία και να μπολιάσει με αυτοπεποίθση τους παίκτες του, οι οποίοι δεν έγιναν ξαφνικά ανίκανοι επειδή έχασαν δύο παχινίδια όπως δεν ήταν και οι κορυφαίοι στην Ευρώπη επειδή κέρδισαν τα δύο πρώτα, δύσκολα παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός διαθέτει παίκτες που τέτοιες καταστάσεις τις έχουν ζήσει ξανά και ξέρουν τί να κάνουν. Το θέμα είναι να μείνουν ήρεμοι και συγκεντρωμένοι γιατί διαφορετικά, σε καταστάσεις σύγχησης, ακόμη και τα μεγάλα σου πλεονεκτήματα καταλήγουν να σου φάνε την ίδια σου τη σάρκα. Δεν έγινε ξαφνικά "κακή" ομάδα ο Ολυμπιακός ούτε ξέχασαν το μπάσκετ οι παίκτες του απλά υπάρχει ένα εμφανές μπέρδεμα και μια σύγχυση στην ομάδα κάτι που μόνο οι παροικούντες την "ερυθρόλευκη" Ιερουσαλήμ γνωρίζουν που οφείλεται και από που πηγάζει. Ο Γιάννης Σφαιρόπιυλος πιστέυουμε γνωρίζει πολύ καλά τί να κάνει και πώς να το κάνει και θεωρούμε πως θα το καταφέρει. Ο χρόνος θα δείξει. Το κακό της υπόθεσης για τον Ολυμπιακό είναι πως ακολουθούν μεγάλα παιχνίδια απέναντι σε Παναθηναϊκό και Ρεάλ Μαδρίτης (εκτός) και άνεση χρόνου δεν θα υπάρξει. Η χρονιά ουσιαστικά τώρα ξεκινάει για τον Ολυμπιακό...



Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Παπανικολάου για τώρα, για μετά και για...πάντα!

Είναι αλήθεια πως δεν είναι και ότι καλύτερο για την οποιαδήποτε ομάδα να προβαίνει σε προσθαφαιρέσεις παικτών κατά τη διάρκεια της σεζόν.. Μπερδέματα με τους υπάρχοντες παίκτες, παρεξηγήσεις για τον ρόλο του ενός και του άλλου, "ανακάτεμα" της χημείας του συνόλου και γενικότερα μια αίσθηση "ανακατωσούρας" είναι αυτά που επιφέρει η προσθήκη ενός ή περισσότερων παικτών, γι'αυτό και οι λεγόμενες "σοβαρές" ομάδες στο τοπ επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ συνηθίζουν να μένουν ως έχουν μέχρι το τέλος εκτός εάν παρουσιαστούν λόγοι απείρως σοβαροί. Λόγοι όπως ένας σοβαρός τραυματισμός βασικού παίκτη ή μια εξαιρετική περίπτωση στην αγορά των free agent την οποία δε μπορείς να αγνοήσεις..


Ο Κώστας Παπανικολάου ασφαλώς και αποτελεί μια τέτοια περίπτωση και ακριβώς γι'αυτό το λόγο οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δεν έχασαν...νανοσεκόντ και κινήθηκαν άμεσα προς την πλευρά του 26 χρονου Τρικαλινού φόργουορντ προκειμένου να τον φέρουν πίσω στον Πειραιά, 2,5 χρόνια μετά την φυγή του για την Μπαρτσελόνα. Τα ρεπορτάζ αναφέρουν πως οι "ερυθρόλευκοι" τα βρήκαν σε όλα με τον Παπανικολάου για συμβόλαιο έως και το 2019(!) και τώρα το μόνο που απομένει για να ολοκληρωθεί το μεγάλο comeback είναι η συγκατάθεση της Μπάρτσα η οποία με βάση το συμβόλαιο που είχαν υπογράψει, έχει το δικαίωμα να "ματσάρει" την πρόταση οποιασδήποτε ομάδας σε περίπτωση επιστροφής του παίκτη από το ΝΒΑ στην Ευρώπη.


Θεωρούμε πως, αφού οι Καταλανοί δεν ενδιαφέρονται για τον παίκτη, δύσκολα θα χαλάσουν την επιστροφή του στον Ολυμπιακό. Ποτέ δε μπορείς να πεις ποτέ βέβαια στον αθλητισμό, όμως θα ήταν από παράξενο έως χαζό από την πλευρά τους να εντάξουν στο ρόστερ τους έναν αθλητή που έχει συμφωνήσει ήδη με άλλη ομάδα και ο οποίος δεν θα επιθυμεί να αγωνίζεται για λογαριασμό τους. Συν το ότι θα πρέπει αναγκαστικά να τον "δέσουν" με μεγάλο χρονικά και οικονομικά συμβόλαιο. Πράγμα που μάλλον καμιά από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί. Ίσως οι Ισπανοί να θελήσουν να κερδίσουν κάποια χρήματα από όλο αυτό,ίσως να φοβηθούν να επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να ενισχυθεί σε τέτοιο βαθμό τη στιγμή μάλιστα που παλεύουν και στον ίδιο όμιλο στο τοπ16.


Μπερδεμένη κάπως η κατάσταση, η ουσία όμως δεν αλλάζει. Ο Παπανικολάου τα βρήκε με τον Ολυμπιακό και κερδισμένοι από αυτό το ντιλ θα βγουν κι οι δύο. Ο Ολυμπιακός γιατί επαναφέρει στις τάξεις του έναν παίκτη από τα σύμβολα της ιστορίας του συλλόγου, δεμένο με τον κόσμο και "μπολιασμένο" με το "ερυθρόλευκο" DNA ο οποίος δεν θα χρειαστεί καθόλου χρόνο προσαρμογής και ο Παπανικολάου από την πλευρά του θα επανέλθει σε μια ομάδα με υψηλούς στόχους, που τον ξέρει και τον εμπιστέυεται και στην οποία θα μπορέσει και πάλι να βρει τον πραγματικό του μπασκετικό εαυτό.


Σίγουρα η επιστροφή του Παπανικολάου, ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΧΑΛΑΣΕΙ ΟΛΑ Η
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ, αποτελεί κίνηση που αλλάζει τις ισορροπίες και στην Ευρωλίγκα και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πολλοί θα πουν "που θα τους χωρέσει όλους αυτούς ο Σφαιρόπουλος, δε βγαίνουν τα κουκιά", άλλοι θα πουν "δεν είναι στην κατάσταση που ήταν ο Παπανικολάου, δεν μπορεί να βοηθήσει αυτή τη στιγμή" και κάποιοι άλλοι θα θριαμβολογήσουν υποστηρίζοντας "θα τα σαρώσει όλα τώρα ο Ολυμπιακός, γίνεται ασυναγώνιστος με τον Παπανικολάου".


Η αλήθεια, όπως πάντα, βρίσκεται κάπου στη μέση. Ο Ολυμπιακός φέρνει πίσω τον Παπανικολάου, γιατί πολύ απλά δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς! Αυτή είναι η αλήθεια! Μιλάμε για έναν από τους παίκτες του "κορμού" του θρυλικού back2back, Έλληνα διεθνή, που έχει δεθεί σε απίστευτο βαθμό με τους φιλάθλους και έχει μπει απόλυτα στο πνεύμα της ομάδας και στον οποίο θα μπορέσει να στηριχθεί τα επόμενα χρόνια και να"χτίσει" πάνω του και δεν θα ήταν δυνατό να απαρνηθεί έτσι απλά να αφήσει έναν τέτοιο παίκτη να πάει σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα, τη στιγμή ειδικά που ο ίδιος ο παίκτης έδειξε έμπρακτα και με κάθε τρόπο τη θέληση του να επιστρέψει, με λιγότερα μάλιστα χρήματα από όσα του προσέφεραν ο ΠΑΟ και η Λοκομοτίβ Κουμπάν!


Σίγουρα το υπάρχον ρόστερ του Ολυμπιακού θα επηρεαστεί και θα υποστεί κάποιους κλυδωνισμούς, αφού σίγουρα κάποιοι παίκτες θα δουν το χρόνο και το ρόλο τους να ελαττώνεται ή και θα βγουν εντελώς από το ροτέισον όμως ,πολύ απλά, οι Αγγελόπουλοι δεν ήταν δυνατό να αφήσουν αυτή την ευκαιρία ανεκμετάλευτη. Ο Πααπανικολάου δεν έρχεται για να δώσει βοήθειες στο υπάρχον δυναμικό, ούτε αποτελεί περίπτωση "αναλώσιμου" παίκτη. Έρχεται για τώρα, για του χρόνου και για όσο τελικά μείνει τούτη τη φορά στο ΣΕΦ. Είναι franchise player, παίκτης πάνω στον οποίο οι "ερυθρόλευκοι" μπορούν να στηριχθούν τα επόμενα χρόνια, τη στιγμή ειδικά που παίκτες σαν τον Σπανούλη ακόμα και τον Πρίντεζη μεγαλώνουν και χρειάζονται αρκετές "ανάσες". Και οι "ανάσες"
αυτές που θα δώσει ο Παπανικολάου θα είναι ποιοτικές, ηγετικές και καμιά δικαιολογία του στυλ "δε χωράει στο ρόστερ" δεν θα μπορούσε να αποτρέψει τους Αγγελόπουλους από το να φέρουν ξανά στο λιμάνι έναν παίκτη-σύμβολο του μπασκετικού Ολυμπιακού. Είπαμε, τώρα το λόγο έχει η Μπαρτσελόνα, από τη στιγμή όμως που ο ίδιος ο παίκτης έχει συμφωνήσει δείχνοντας πόσο πολύ θέλει να επιστρέψει, τα πράγματα φαίνεται να έχουν πάρει το δρόμο τους....