ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ "ΨΥΧΩΜΕΝΑ"....

Με την ψυχολογία του στα ύψη και τον κόσμο του να κάνει ξανά το ΣΕΦ να μοιάζει με το...καζάνι της δεκαετίας του '90, ο Ολυμπιακός έβαλε το πρώτο...γκολ, έκανε το 1-0 στους τελικούς με τον ΠΑΟ και βρίσκεται δύο νίκες μακριά από το πρώτο του πρωτάθλημα από το 1997..

Οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν δυνατά στο παρκέ, χωρίς να επηραστούν από το γενικό πανυγηρικό κλίμα που επικρατούσε στο "κόκκινο στρατόπεδο" όλη την τελευταία εβδομάδα, και έδειξαν αποφασισμένοι να μην πετάξουν στα σκουπίδια το πλεονέκτημα της έδρας. Δυνατές και σκληρές άμυνες, ψυχωμένα καλάθια(και πάλι) στην επίθεση και απίστευτη ενέργεια ήταν τα στοιχεία που συνέθεταν το παιχνίδι του Ολυμπιακού, τη στιγμή που οι παίκτες του Παναθηναικού έμοιαζαν ανήμποροι να ακολουθήσουν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα τον φρενήρη ρυθμό των "τρομερών μωρών" του Ίβκοβιτς, που "μάσαγαν σίδερα" στο παρκέ. Ήταν οφθαλμοφανές, νομίζουμε, πως ο Ολυμπιακός έμοιαζε να έχει ατέλειωτα αποθέματα ενέργειας, είχε παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο και προσέφεραν πολλές βοήθειες,είτε σε άμυνα είτε σε επίθεση ,ενώ διέθετε και τεράστια ψυχολογία από τον θρίαμβο της Κωνσταντινούπολης και όλα αυτά μαζί έπαιξαν σίγουρα μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα.

Ιδιαίτερης μνείας,βέβαια,χρήζει και η τεράστια εμφάνιση των Κώστα Παπανικολάου και Γιώργου Πρίντεζη,που αποδεικνύουν πλέον έμπρακτα ότι αποτελούν μεγάλο "κεφάλαιο" και για τον Ολυμπιακό αλλά και για την εθνική ομάδα. Κι αν ο Πρίντεζης όλη την χρονιά μας είχε δείξει πόσο βελτιωμένος είναι, τι να πει κανείς για τον Κώστα Παπανικολάου.Ο τύπος ήταν...τρομακτικός και έμοιαζε "δαιμονισμένος" και βγαλμένος θαρρείς από τον "άλλο πλανήτη" του ΝΒΑ, παίζοντας αμυνάρες, παίρνοντας ριμπάουντ, βγάζοντας τρομερή ενέργεια και βάζοντας ΟΛΑ τα μεγάλα σουτ που πήρε(όπως έκανε ΚΑΙ στο Φάιναλ 4).Πράγματι χάρμα οφθαλμών ο άλλοτε "Κωστάκης", που πλέον όπως είπε και ο Ίβκοβιτς στην συνέντευξη τύπου μετά το ματς "μοιάζει τελικά να ωρίμασε".Επίσης είπε πως "λίγοι παίκτες υπάρχουν με την νοοτροπία που έχει αυτό το παιδί" και έχει δίκιο. Κι εμείς θα συμπληρώσουμε πως τέτοια σωστή νοοτροπία έχει πια και σαν ομάδα όλος ο Ολυμπιακός. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, ο Ίβκοβιτς έχει δημιουργήσει στον Ολυμπιακό μια πραγματική ΟΜΑΔΑ, που ποτέ δεν σταματάει να "πολεμάει" στο παρκέ και που αποκτά πλέον,σιγά-σιγά και νοοτροπία νικητή (και πως όχι άλλωστε, από την στιγμή που έχει στεφθεί και πρωταθλήτρια Ευρώπης!). Οι τελικοί έχουν,όπως και να έχει πολύ δρόμο μπροστά τους και το μόνο σίγουρο είναι ένα:θα απολαύσουμε πολύ καλό μπάσκετ,από δύο σπουδαίες ομάδες.

Ο "ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ" ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΟΥ...

Είναι φορές που ότι και αν γράψεις και ότι κι αν ξεστομίσεις ,μοιάζει πολύ λίγο για να περιγράψει το μεγαλείο της στιγμής που ζεις...Μία από αυτές τις φορές είναι και η ανάδειξη του μπασκετικού Ολυμπιακού σε "αυτοκράτορα" του ευρωπαικού μπάσκετ.. Αυτή η νεανική ομάδα(με μέσο όρο ηλικίας που δεν ξεπερνάει τα 25 χρόνια),αυτή η ομάδα που ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πίστευε στην αρχή της χρονιάς, αυτή η ομάδα που λοιδορήθηκε σε πολλά σημεία της χρονιάς, αυτή η ομάδα που το περσινό καλοκαίρι έχασε όλα της τα ακριβοπληρωμένα "αστέρια",αυτή η ομάδα που έφτασε από το ΠΟΥΘΕΝΑ σε τελικό ευρωλίγκας όπου και βρέθηκε να χάνει ακόμα και με 19 πόντους στο 28'...ΚΑΙ ΟΜΩΣ... Αυτή η ομάδα κατάφερε να ξεπεράσει τους σκοπέλους,να ξεπεράσει τον ίδιο της τον εαυτό,να διαψέυσει όσους την είχαν ξεγραμμένη,να καλύψει μέσα σε 12 λεπτά μια χαώδη διαφορά πόντων και μάλιστα απέναντι στην υπερδύναμη της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και να κατακτήσει την βαρύτιμη κούπα του πρωταθλητή Ευρώπης, να φορέσει ξανά το "στέμμα" του μπασκετικού βασιλιά!

Ήταν ο Μάντζαρης,ο Σλούκας,ο Παπανικολάου,ο Πρίντεζης,ο μεγάλος αρχηγός Σπανούλης ,ο Άντιτς,ο Κέσελ,ο Χάινς, ο Ντόρσει ,αυτοί που έγραψαν με χρυσά γράμματα τ'όνομά τους στο βιβλίο της ιστορίας του Ολυμπιακού.. Ούτε ακριβοπληρωμένοι σταρ,ούτε πολυδιαφημισμένες πριμαντόνες,απλά ένα μάτσο παικτών με ΚΑΡΔΙΑ ,καρύδια, θέληση και σκληρή δουλειά και αφοσίωση σε έναν ομαδικό στόχο..

Αυτά που είδαν τα μάτια μας και άκουσαν τα αυτιά μας χτες στην Τουρκία ίσως και να μην ξανασυμβούν ΠΟΤΕ ξανά σε τελικό Ευρωλίγκα..Ποτέ ξανά δεν έχει ξανακερδίσει μία νέα και άπειρη ομάδα την πιο ισχυρή ομάδα που είναι και το αδιαφιλονίκητο φαβορί από το...καλοκαίρι κιόλας για να σηκώσει το τρόπαιο.. Και όχι απλά να την κερδίσει,αλλά να την ρίξει στο καναβάτσο, να την εξευτελίσει,ανατρέποντας μία τεράστια διαφορά,κάνοντάς την να μοιάζει με ομάδα σχολικού πρωταθλήματος στο διάστημα κατά το οποίο άρχισε την αντεπίθεσή και το "ροκάνισμα" της διαφοράς..

Η Ρωσική "αρκούδα" χτες ,λοιπόν ,μετατράπηκε σε...ρωσική γατούλα από τα "αγρίμια" του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Ντούσαν Ίβκοβιτς..Σήκωσε το τρόπαιο και αυτό πλέον αποτελεί την κορυφαία παρακαταθήκη για το μέλλον αυτής της ομάδας. Μιας ομάδας ,αρμάδας για να είμαστε πιο σωστοί, που έχει πολύ μέλλον μπροστά της,αρκεί να μην διαταραχθεί ο "πυρήνας" της και η φιλοσοφία της.. Μία φιλοσοφία ,που μας διδάσκει πολλά :ούτε τα χρήματα,ούτε η διαφήμιση,ούτε το σταριλίκι σε πάνε στον προορισμό σου..Μονάχα η προσήλωσή σου, η δουλειά σου, η αφοσίωσή σου στον κοινό στόχο,η συνεχής υπέρβαση των δυνάμεών σου και των ορίων σου..Τα τρομερά αυτά παιδιά του μεγάλου "μαέστρου" της προπονητικής Ντούσαν Ίβκοβιτς,μας έκαναν χτες να δακρύσουμε από συγκίνηση και να ανατριχίασουμε,όχι μόνο γιατί ξανάεφεραν την μεγάλη κούπα στον Πειραιά μετά από 15 ολόκληρα χρόνια αλλά γιατί έκανα ακριβώς αυτό, κατέθεσαν ότι είχαν και δεν είχαν πάνω στο παρκέ..Ναι,σίγουρα τούς...ήθελε κιόλας,ήταν γραμμένο τους να το σηκώσουν, είχαν άστρο βρε αδερφέ ,όμως εάν δεν "σκύλιαζαν" και δεν "δάγκωναν" τις μπάλες, τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί.. Ο Κοέλιο είχε πει το(γραφικό πλέον,το παραδεχόμαστε!) "όταν θες κάτι πάρα πολύ ,όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το κατακτήσεις".. Ισχύει απόλυτα και στην περίπτωση του φετινού Ολυμπιακού,μόνο που θα πρέπει να το...παραφράσουμε κάπως ,για να καταλάβουμε και για να "συλλάβουμε" απόλυτα το μέγεθος της επιτυχίας αυτής της ομάδας.. "Όταν θες κάτι πάρα πολύ ,όλα συνομωτούν και τελικά κατακτάς το σύμπαν"..Γιατί αυτό έκαναν αυτοί οι άνθρωποι χτες..Κατέκτησαν το μπασκετικό σύμπαν.....Είμαστε περήφανοι για λογαριασμό τους..