Είναι φορές που η αστείρευτη ελληνική γλώσσα μοιάζει πολύ λίγη για να περιγράψει κάποια συναισθήματα ή κάποιες σκόρπιες σκέψεις που κατακλύζουν ένα μυαλό το οποίο έχει μόλις παρακολουθήσει ακόμη ένα μπασκετικό έπος, ένα μπασκετικό "παραμύθι", μια μπασκετική εποποιία όπως αυτήν που πέτυχε η θρυλική πια μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού το απόγευμα της 15ης του Μάη στο παρκέ του "Παλάθιο Ντε Ντεπόρτες" της Μαδρίτης..Δώδεκα "¨κομμάντο" υπό τις οδηγίες του "στρατηγού" Γιάννη Σφαιρόπουλου και με την μαεστρική και μάγκικη καθοδήγηση του "λοχαγού" Βασίλη Σπανούλη έκαναν ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ σκόνη και θρύψαλα την χρυσοποίκιλτη και ακριβοθώρητη ΤΣΣΚΑ Μόσχας των 42 εκατομυρίων ευρώ(!) και έστειλαν την ομάδα του Πειραιά στον μεγάλο τελικό της Κυριακής, απέναντι στην άλλη πλουσιοπάροχη ευρωπαϊκή ομάδα την Ρεάλ. Εκεί, όπου οι "ερυθρόλευκοι" θα διεκδικήσουν την τέταρτη Ευτωπαϊκή κούπα της ιστορίας τους, μέσα στην έδρα της μεγάλης αντιπάλου τους..
Για να φτάσουμε εκεί,προηγήθηκαν πολλά.. Προηγήθηκε ένας τεράστιος αγώνας με απίστευτες συγκινήσεις και ακόμη πιο απίστευτη εξέλιξη στα τελευταία του λεπτά..Μια δυνατή, σοβαρή, πειθαρχημένη και πολύ καλά διαβασμένη απέναντι στον Σπανούλη ΤΣΣΚΑ έκανε δύσκολη τη ζωή του Ολυμπιακού και επί 37 λεπτά είχε το πάνω χέρι.. Κρατούσε τον Σπανούλη στους 2 πόντους και όλοι είχαν φτάσει πια στο σημείο να αναφωνήσουν ''ε δεν γίνεται να τους νικάνε πάντα, κάποια στιγμή θα έχαναν, δεν θα γίνεται κάθε χρόνο το ίδιο".. Και να που όχι μόνο έγινε αλλά έγινε και σε χειρότερο βαθμό! Ο τεράστιος αθλητικός εγωισμός του κορυφαίου ευρωπαίου μπασκετμπολίστα τούτη τη στιγμή δεν μπορούσε τόσο εύκολα να επιτρέψει στους Ρώσους να θριαμβεύσουν και την ομάδα του να πέσει έτσι, αμαχητί.. Σκορ στο 63-54 και το πρώτο "μπουμ" ακόυγεται σε όλη την ισπανική πρωτεύουσα.. 63-57 με τρίποντη βόμβα από το πουθενά.. Η αρχή έχει μόλις γίνει.. Τα κόκκινα σορτσάκια των παικτών της ΤΣΣΚΑ αρχίζουν να αποκτούν σιγά σιγά το χαρακτηριστικό καφέ χρώμα, τα χέρια αρχίζουν να τρέμουν, οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν, οι πιο μεγάλοι Ρωσικοί εφιάλτες ξαναπαίρνουν σάρκα και οστά.. Ο Ολυμπιακός βγάζει ψυχωμένες άμυνες, ο Σλούκας βάζει την προσωπική του σφραγίδα στο παιχνίδι και η μπαγκέτα ξαναπάει στα χέρια του μεγάλη αρχηγού.. Τρίποντο και πάλι μέσα, καλάθι εκτός ισορροπίας πάλι μέσα, νέο τρίποντο, στα 10 δεύτερα πάλι μέσα.. Από το 0 στα 11 σουτ και τους 2 πόντους του 37ου λεπτού, ο Βασίλης Σπανούλης σημειώνει 11 μαζεμένους πόντους στα τελευταία 4 λεπτά, στέλνει τον Ολυμπιακό στον τελικό και την ΤΣΣΚΑ για ακόμη μια χρονιά άπραγη και απογοητευμένη πίσω στη Μόσχα..
Ποτέ ξανά παίκτης με τέτοια αστοχία σε ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ δεν βάζει ξανά και ξανά και ξανά και ξανά τόσα μαζεμένα clutch shots.. Και σε τί παιχνίδι..Δε μιλάμε πλέον για εμφάνιση με βάση την προετοιμασία ή την ατομική μπασκετική ικανότητα, αλλά μιλάμε για...cojones που λένε οι φίλοι μας οι Ισπανοί! Μιλάμε για ψυχή, μιλάμε για αποθέματα καρδιάς και απαρράμιλου πάθους... Mιλάμε για..πολλά κιλά καρύδια!
Και τώρα η Ρεάλ Μαδρίτης και μάλιστα μέσα στο άντρο της.. Μεγάλη η πρόκληση, μεγάλη η δυσκολία του εγχειρήματος, όμως....για σταθείτε λίγο! Basta Cosi που λένε και οι Ιταλοί! Εδώ μιλάμε για τον μπασκετικό Ολυμπιακό.. Για την ομάδα του Μάντζαρη, του Σλούκα, του Πρίντεζη, του Σπανούλη, με τα back to back ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, με τις ανατροπές, με την καρδιά, με αυτό το "refuse to loose".. Μιλάμε για την ομάδα που με βάση τον παραπάνω κορμό εμπλουτισμένο με ξένους-ρολίστες κάθε βράδυ βρίσκει έναν διαφορετικό τρόπο για να γυρίσει ένα χαμένο παιχνίδι, ένα διαφορετικό πρωταγωνιστή για να αντιμετωπίσει μια απώλεια τραυματισμού, ένα αλλοτινό τρικ για να παγιδεύεσει έναν μεγάλο αντίπαλο που την έχει "στα σχοινιά".. Όσο μεγάλη είναι η δυσκολία του εγχειρήματος άλλο τόσο κι ακόμη μεγαλύτερη είναι η μαγκιά και το "μέταλλο" αυτής της ατσαλωμένης από μεγάλους αγώνες ΟΜΑΔΑΣ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου