Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Μπαρτζώκας ο μεγαλοπρεπής!

Για να πω την...αμαρτία μου, ποτέ δεν υπήρξα μεγάλος φαν του κόουτς Γιώργου Μπαρτζώκα. Ούτε επί εποχής Αμαρουσίου (αν και τότε ακόμη δεν ήταν τόσο...διαφημισμένος), ούτε επί εποχής Πανιωνίου, ούτε καν μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό το 2013.. Θεωρούσα πάντοτε πως επρόκειτο για έναν προπονητή...ευκαιριακό, χωρίς ξεκάθαρο μπασκετικό προσανατολισμό, χωρίς μεγάλη προσήλωση και δουλειά στην άμυνα σε όποια ομάδα κι αν είχε δουλέψει και ,γενικώς, δεν έτρεφα ιδιαίτερη εκτίμηση στις προπονητικές του ικανότητες και μεθόδους. Και ήρθε η φετινή πορεία της Λοκομοτίβ Κουμπάν, της ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΟΥΜΕΛΕΝΗΣ αυτής ομάδας να μου...βουλώσει για τα καλά το στόμα και να με κάνει όχι απλά να αναθεωρήσω αλλά να αποθεώσω κιόλας τον Μπαρτζώκα για αυτό το μπασκετικό "οικοδόμημα" που έχτισε στο Κρασνοντάρ. Και προσέξτε, ο κόουτς δεν πέτυχε σε μια ομάδα με την παράδοση ή τα χρήματα της ΤΣΣΚΑ ή του ΠΑΟ ή του ΟΣΦΠ, αλλά σε μια περιοχή, το Κρασνοντάρ, που δεν είναι ούτε...μπασκετομάνα ούτε διαθέτει τα πλήρη εχέγγυα για να έχει μια ομάδα έτοιμη να εισέλθει στο κλαμπ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης..


Με το break μέσα στη Βαρκελώνη, με τα...όργια του διαστημικού 'Αντονι Ράντολφ που έκανε ότι ήθελε μέσα και έξω από τη ρακέτα, η Λοκομοτίβ βρίσκεται μια νίκη μακριά από το φάϊναλ 4 του Βερολίνου. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους οι Ρώσοι ζουν το...όνειρό τους, αφού μετά την φοβερή πορεία σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, την πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία τους στα προημιτελικά, τώρα ετοιμάζονται για το...απόλυτο, την πρόκριση στο μεγαλύτερο event του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο κόουτς B (''Μπι'' ελληνιστί-έτσι συνηθίσαμε να τον αποκαλούμε από την εποχή του στον Ολυμπιακό) δημιούργησε μια ομάδα με ισορροπία σε όλες τις γραμμές, που παίζει το σύγχρονο μπάσκετ. Πιέζει στην άμυνα -όχι επιθετική άμυνα αλλά προσηλωμένο man to man- δημιουργεί και ανοίγει χώρους στην επίθεση (όχι πάντα, αλλά συνήθως με γρήγορα εκτελεσμένες επιθέσεις) και γενικώς είναι μια ομάδα...fun to watch αφού ο τρόπος παιχνιδιού της "τρέφει" όλους τους διψασμένους για όμορφο μπάσκετ φιλάθλους. 



Τίποτε δεν είναι τυχαίο, φυσικά, σε αυτή τη ζωή αφού για να πετύχεις όλα τα παραπάνω απαιτείται να διαθέτεις στην "φαρέτρα" σου και τα απαράιτητα υλικά. Και το κυριότερο, να διαθέτεις την ικανότητα να διαχειριστείς και να τα συνδυάσεις με το σωστό κι ενδεδειγμένο τρόπο ώστε όλα να αποδίδουν τη στιγμή που θέλεις, χωρίς το ένα να περιορίζει το άλλο ή να του αφαιρεί την δική του, ξεχωριστή αποτελεσματικότητα. Δύσκολο πράγμα να βρίσκεις τους σωστούς παίκτες και ακόμη πιο δύσκολο να κατορθώνεις να τους κάνεις όλους ομάδα. Και ο κόουτς Μπαρτζώκας το κατάφερε αυτό σε βαθμό που...βγάζει μάτι! Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους recruiters στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, που έχει διακρίνει και αναδείξει πολλούς άγνωστους στο ευρύ μπασκετικό κοινό παίκτες. Ναι δεν θέλει και φοβερό μάτι ο Ράντολφ ο Ντιλέινι ή ο Σίνγκλετον, ποιος ήξερε όμως τον Μπρόκχοφ? Ποιος θυμόταν τι μπορεί να κάνει ο Κλαβέρ? Για να μην αναφερθούμε στους παίκτες-ανακαλύψεις στο Μαρούσι, στον Πανιώνιο, στον Ολυμπιακό, αφού θα...ξημερώσουμε!

















Το επιπλέον στοιχείο που θεωρούμε πως βοήθησε τον Μπαρτζώκα και το επιτελείο του είναι η παντελής απουσία πίεσης από το ευρύτερο περιβάλλον του Κρασνοντάρ-διοίκηση, φίλαθλοι,κλπ. Κανείς δεν θα έλεγε και...ευχαριστώ στον κόουτς αν δεν πετύχαινε απολύτως τίποτε τη φετινή σεζόν, κανείς όμως δεν θα τον κατηγορούσε κιόλας αν δεν πετύχαινε πολλά, περισσότερα ή...πολλά περισσότερα. Η Λοκομοτίβ δεν έχει σαν οργανισμός την πίεση που έχει ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός -που έχουν στο DNA τους την διάκριση. Ο προπονητής σε τέτοιες καταστάσεις ηρεμίας, όπου δεν επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες όπως κριτική ΜΜΕ, φιλαθλομουρμούρα-αποδοκιμασίες στην πρώτη "στραβή" έχει την απαιτούμενη ηρεμία και νίωθει την απαραίτη ασφάλεια-σιγουριά ώστε να δουλέψει όπως ξέρει, να εξελιχθεί όπως μπορεί, να μάθει από τα λάθη του, να διορθώσει τυχόν "ανορθογραφίες" του και ,γενικώς, να κάνει τη δουλειλα του όπως πρέπει έτσι ώστε στο τέλος της διαδρομής -κάθε σεζόν- να κριθεί το έργο του και να γίνει ο απολογισμός της προηγούμενης και ο ...υπολογισμός της επόμενης σεζόν..
















Έτσι πρέπει να λειτουργούν οι καταστάσεις και μάλλον στην Ελλάδα θα κάνουμε καιρό να το καταλάβουμε... Ο Μπαρτζώκας έφυγε από τον Ολυμπιακό σαν αποτυχημένος αφού ο γενικότερος περίγυρος στην ομάδα δεν τον γούσταρε (εδώ οι Αγγελόπουλοι δεν φταίνε γιατί τον στήριξαν στα δύσκολα..), έμεινε εκτός προπονητικής δράσης για μία σεζόν, πήγε σε μια ομάδα που τον πίστεψε και του έδωσε εν λευκώ τη δημιουργία και τη λειτουργία της και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε! Ο Μπαρτζώκας, πέρα από τις προσωπικές εκτιμήσεις κι εμένα και εσάς, θεωρείται και όχι άδικα αυτή τη στιγμή ένας από τους σπουδαιότερους προπονητές στην ευρωπαική μπασκετική σκηνή. Έφυγε από την Ελλάδα και δικαιώθηκε απόλυτα αφού μόλις βρήκε στήριξη και εμπιστοσύνη, πέτυχε απόλυτα σε αυτό που ανέλαβε. Μπράβο του. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα τον κρίνουμε, ούτε που θα πούμε αν μας αρέσει ή όχι το στυλ και οι ομάδες που δημιουργεί. Ως φίλαθλοι και θιασώτες του μπάσκετ όμως, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε τη...σπουδαιότητα του ανδρός, που έφτιαξε μια εξαιρετικά δουλεμένη και δεμένη ομάδα, που ξέρει τι ζητάει στο γήπεδο και είναι άριστα προπονημένη και καταρτισμένη ώστε να βρει τον τρόπο για να το διεκδικήσει απέναντι σε κάθε αντίπαλο...

Y.Γ.: Τα λόγια των παικτών της Λοκομοτίβ για τον Μπαρτζώκα νομίζουμε πως καταδεικνύουν και τον λόγο της φετινής επτυχημένης πορείας της ομάδας.. Όταν τα αστέρια της ομάδας σου-Ντιλέινι, Ράντολφ- σε εκθειάζουν δημόσια λέγοντας πως είσαι ο καλύτερος προπονητής που έχουν συναντήσει και πως χαίρονται να παίζουν για πάρτη σου, νομίζουμε πως τα δικά μας σχόλια περιττέυουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου