ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..

Ενός κακού,μύρια έπονται,λέει ο θυμόσοφος λαός μας και αυτό,δυστυχώς,βρίσκει απόλυτη ανταπόκριση στην περίπτωση της εθνικής μας..
Έπεσε το ξύλο στο "φιλικό" με την Σερβία,χάλασε το κλίμα,δημιουργήθηκε άγχος και ταραχή για τις τιμωρίες,άλλαξε η σύνθεση της δωδεκάδας(αναγκαστικά Βουγιούκας αντί Βασιλειάδη)και όλα αυτά μαζί οδήγησαν στην κακή παρουσία μας στο Μουντομπάσκετ και στην ήττα από την Ισπανία και τον πρόωρο αποκλεισμό από τους "8" της διοργάνωσης..Η ομάδα μας ήταν ξεκάθαρο πως δεν έπαιζε όπως τα φιλικά του καλοκαιριού-της έλειπαν η ζωντάνια,η φρεσκάδα και το καθαρό μυαλό,της έλειπαν βέβαια και το "βάθος" αλλά και η άμεση βοήθεια από τον πάγκο(από αναπληρωματικούς και τεχνικό επιτελείο).Το "σούσουρο" που καλλιεργήθηκε μετά τον αγώνα με την Τουρκία σχετικά με τον αν πρέπει να νικήσουμε ή να χάσουμε τον αγώνα με τη Ρωσία,έκανε ακόμη χειρότερα τα πράγματα και αναπόφευκτα φτάσαμε τελικά να παίξουμε με τους κακούς μας δαίμονες(χωρίς εισαγωγικά..)Ισπανούς στους 16 κιόλας..
Σ'αυτό το ματς,η εθνική μας πάλεψε το παιχνίδι,όσο της το επέτρεπαν το βάθος και οι λύσεις της αλλά και οι διαιτητές,οι οποίοι αν και δεν διαμόρφωσαν κατά την άποψή μας αποτέλεσμα,εντούτοις ήταν κακοί και έπαιζαν καθαρά Ισπανία,στο μεγαλύτερο μέρος του ματς.Ο Ζήσης έκανε μεγάλο ματς,ο Φώτσης το ίδιο,ο Σχορτσανίτης πάλευε,ώρες ώρες,μόνος του με όλη την ισπανική φροντ-λάιν και ο Διαμαντίδης ήταν απίστευτος και συγκινιτικός βγάζοντας άμυνες,οργανώνοντας και σκοράροντας όποτε η μπάλα "έκαιγε"..
Για πρώτη φορά στο εφετινό τουρνουά και για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ με την φανέλα της εθνικής,ο Διαμαντίδης φώναξε "παρών" και μας έκανε να καταλάβουμε τί παίκτη θα χάσει η εθνική από του χρόνου..Ο 30χρονος γκαρντ,ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την εθνική κι αυτό αποτελεί κατά τη γνώμη μας το μεγαλύτερο πλήγμα από το φετινό Μουντομπάσκετ..Ο "βάλτο αγόρι μου",ο άνθρωπος που χάρισε στην Ελλάδα τόσες και τόσες στιγμές δόξας,ο παίκτης που ποτέ δεν θυσίαζε την ομάδα για το "εγώ",ο παίκτης που τα έκανε ΟΛΑ μέσα στο παρκέ,δεν θα είναι πια κοντά στην εθνική ομάδα κι αυτό είναι σίγουρα ένα μεγάλο πλήγμα..Φυσικά και η Ελλάδα έχει πληθώρα ταλαντούχων παιδιών που θα στελεχώσουν τη εθνική,όμως αυτή η πρόωρη αποχώρηση μας στεναχωρεί γιατί και πολλά είχε ακόμη να δώσει ο Διαμντίδης αλλά και θα ήταν αυτός που θα ομαλοποιούσε το πέρασμα από την τωρινή στην επόμενη γενιά παικτών,όντας ο ηγέτης της ομάδας.
Η εθνική ούτε αρχίζει,ούτε και τελειώνει στον Διαμαντίδη ή στον οποιονδήποτε παίκτη..Είναι όμως πάντα δύσκολο να χάνεις ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια που έβγαλε αυτή η χώρα..Τώρα,πλέον,είναι η σειρά των νέων παιδιών να πάρουν θέση "μάχης" και να δώσουν συνέχεια 'αυτά που πέτυχε αυτή η τεράστια ομάδα..Γι'αυτό και είναι αναγκαίο και απαραίτητο οι ελληνικές ομάδες,είτε μικρές είτε μεγάλες,να εμπιστευτούν σιγά σιγά τα πολλά και ταλαντούχα νέα παιδιά,δίνοντάς τους ρόλους και μετατρέποντάς τα έτσι σιγά-σιγά σε άντρες,που θα αποτελέσουν και το μέλλον της εθνικής και του ελληνικού μπάσκετ..
Υ.Γ.:Κύριε Καζλάουσκας,ευχαριστούμε αλλά δεν θα...πάρουμε άλλο!Είναι ώρα να αναλάβει την εθνική ομάδα ένας νέος Έλληνας κόουτς,με φρέσκες ιδέες και φιλοσοφία που να αντιστοιχεί στο σύγχρονο μπάσκετ..Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι.Υπάρχει ο Σφαιρόπουλος,υπάρχει ο Ζούρος,υπάρχει ο Μπαρτζώκας,προπονητές που έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους στους συλλόγους τους.Μία ευκαιρία τους αξίζει.