ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ...ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ!

Είχε προαναγγελθεί ως ο "αγώνας-όνειρο",αλλά έτσι όπως εξελίχτηκε κατέληξε αγώνας...εφιάλτης!Η Εθνική μας δεν μπόρεσε ούτε στο ελάχιστο να κοντράρει την team USA,χάνοντας με 59-87,το κυριότερο όμως είναι πως δεν έδειξε ούτε το 50% των όσων είναι ικανή να κάνει πάνω στο παρκέ,απογοητεύοντας τους 14.000 νοματαίους που βρέθηκαν στο Ο.Α.Κ.Α. για να την...προυπαντήσουν ενόψει του Μουντομπάσκετ της Τουρκίας.
Είναι αλήθεια πως τους φοβηθήκαμε υπερβολικά τους Αμερικάνους.Δεν λέμε,καλοί χρυσοί οι Μπίλαπς,Ντουράντ,Ιγκουοντάλα,Όντομ και σία,σε καμία περίπτωση όμως αυτοί οι παίκτες δεν είναι τόσο....απείρως ανώτεροι της Ελλάδας.Απλώς,τα παιδιά έχουν μεγαλώσει μέσα σε άλλες συνθήκες,με διαφορετική νοοτροπία και αρχές,έχοντας μια...μπάλα μπάσκετ στην αγκαλιά τους.Και,βεβαίως βεβαίως,έχουν και μεγαλύτερα αλτικά και αθλητικά προσόντα και από εμάς αλλά κι από όλους τους Ευρωπαίους.Το έβλεπες αυτό εξάλλου,όταν ο Ντέρικ Ρόουζ διίσχυζε το παρκέ σε 3-4 '',όταν έκαναν...πτήσεις προς το καλάθι ο Ντουράντ,ο Ιγκουοντάλα και ο Ρούντι Γκέι ή όταν έβαζε καλάθι απ'όπου ήθελε ο Έρικ Γκόρντον(φοβερός σουτέρ,θα ακουστεί πολύ στο μέλλον).Γενικώς,το...κατέχουν καλύτερα το τόπι οι άνθρωποι,οι οποίοι συν τοις άλλοις ήταν και άριστα διαβασμένοι από το "κάζο" του 2006 στη Σαιτάμα.Κομμένα τα πολλά πικ εν ρολ της Εθνικής μας χτες και γενικά μία συνεχής...αγρανάπαυση από τους Αμερικάνους οι οποίοι έμοιαζαν και σαν να θέλουν να πάρουν μία μορφή "εκδίκησης" για εκείνο το αλλήστου μνήμης 101-95.
Στα ελαφρυντικά της εθνικής μας,πέρα από τις σημαντικές απουσίες των δύο βασικών ψηλών Μπουρούση Σχορτσανίτη,συγκαταλέγεται νομίζουμε και η...κλοτσοπατινάδα με τους Σέρβους την  περασμένη εβδομάδα,η οποία όσο κι αν ξεπεράστηκε είναι σίγουρο πως έστω και λίγο επηρεάζει ακόμα τους διεθνείς,αφού οι τιμωρίες της FIBA αναμένονται με αγωνία από όλους.Είναι σίγουρο,πάντως,πως άμα τη επιστροφή των δύο ψηλών αλλά και με την περισσότερη ηρεμία στο στρατόπεδο της ομάδας,η ομάδα μας θα παρουσιαστεί έτοιμη στο πρώτο τζάμπολ στα τουρκικά γήπεδα,ώστε να μας βγάλει για μία ακόμη φορά ασπροπρόσωπους.
Όσο για τους Αμερικανούς,έδειξαν πως αν μη τί άλλο είναι-και πάλι-το μεγάλο φαβορί για το χρυσό.Άπαιχτοι δεν είναι,οι Ισπανοί...παραμονεύουν αγριεμένοι στη γωνία,όμως και πάλι είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι.Τρέχουν σε άλλη διάσταση,πιέζουν με τεράστια άνεση,σκοράρουν όποτε και όπως θέλουν(αρκεί να το...θέλουν!).Τους λείπει σίγουρα η εμπειρία από μεγάλα ραντεβού(εξαίρεση Μπίλαπς,Όντομ)και η διάρκεια στην απόδοσή τους,όμως αυτά...ξεπερνιούνται,όταν έχεις τα προαναφερθέντα στο μάξιμουμ!
Καλό Μουντομπάσκετ να'χουμε!