Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Οι "τέσσερις σωματοφύλακες" και οι...βοηθοί τους!

Μπορεί να ακούγεται πλέον γραφικό, ίσως να καταντάει κλισέ και ίσως κάπου-κάπου και να κουράζει, η αλήθεια και η ουσία όμως δεν γίνεται να αλλάξουν: όσο ο Ολυμπιακός απαρτίζεται από αυτό τον ελληνικό κορμό παικτών -συνεπικουρούμενο πλέον και από ξένα "γρανάζια" που προστέθηκαν στην "μηχανή-  δεν πρόκειται ποτέ να παραδοθεί ή να πέσει αμαχητί. Δεν πρόκειται ποτέ να πει "δεν πάει άλλο, κουράστηκα'', δεν πρόκειται ποτέ να πει ''δεν γίνεται πάλι να γίνει το δικό μου'', δεν πρόκειται σε καμία των περιπτώσεων να παραδόσει τα όπλα χωρίς πρώτα να βγάλει το λάδι των αντιπάλων του.


Ένας Ολυμπιακός-καταιγίδα, παρέσυρε στο διάβα του χτες την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ και έδωσε ένα μάθημα σε όσους έσπευσαν να τον ξεγράψουν μετά τις απανωτές γκέλες του Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου. Οι παίκτες του Σφαιρόπουλου, μπήκαν στο παρκέ "φτιαγμένοι'', έμοιαζαν να ξέρουν πότε ακριβώς να κάνουν το καθετί, έπαιξαν "σκυλίσια" άμυνα και με ένα απίστευτο ρεπερτόριο στην επίθεση δεν άφησαν πολλά περιθώρια στους καστιγιάννους..


Ήταν ένας Ολυμπιακός στην κυριολεξία να τον...πιεις στο ποτήρι. Χαιρόσουν να τον βλέπεις, είτε ήσουν οπαδός του, είτε απλός φίλος του μπάσκετ. Ο  Σπανούλης έδινε το ρυθμό, ο Μάντζαρης εκτελούσε, σε μια αλληλουχία και αλληλοσυμπλήρωση των σύνηθων ρόλων που έχει ο καθένας, ο Πρίντεζης για ακόμη ένα βράδυ απέδειξε γιατί είναι το κορυφαίο τεσσάρι στα ευρωπαϊκά παρκέ, ο Παπανικολάου έδειξε ''σαν να μην έλειψε μια μέρα" από τον Πειραιά και οι "καμικάζι" Χάκετ, Παπαπέτρου  και Στρόμπερι δίπλα στον πολύτιμο και ποιοτικό Χακίμ Ουόρικ ήρθαν να συμπληρώσουν την ραψωδία μπάσκετ που παρουσίασε στο απαιτητικό και ενθουσιώδες κοινό του ΣΕΦ ο Ολυμπιακός.


Το κυριότερο, βέβαια, που πήρε ο Ολυμπιακός από το 99-84 δεν ήταν ούτε η νίκη ούτε η διαφορά. Ήταν αυτή η νέα "παράταση ζωής μιας ακόμη εβδομάδας" που πήραν οι "ερυθρόλευκοι" πριν την μάχη που ακολουθεί στη Ρωσία με την Κίμκι. Ήταν η φοβερή "ένεση" ψυχολογίας που τους έδωσε το σμπαράλιασμα της Ρεάλ και η αποθέωση και η πίστη του κόσμου τους στα πρόσωπά τους. Αυτό ήθελε ο Ολυμπιακός. Νίκες. Μεγάλες και επιβλητικές, μαζεμένες νίκες. Αυτές δίνουν ψυχολογία και η ψυχολογία σου δίνει τον απαιτούμενο "αέρα"προς τη νίκη, προς το στόχο.


Γράφαμε και πριν λίγες μέρες, πως οι παίκτες του Ολυμπιακού "ξέρουν τί και πώς να το κάνουν" τώρα που...σφίγγουν τα γάλατα. They've been there, they've done that, again and again. Το έχουν ξανακάνει, έχουν ξαναβρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και ξέρουν πώς να επιβιώσουν. Ξέρουν που να στοχεύσουν, ξέρουν τί να προσέξουν, ξέρουν με τι ψυχολογία οφείλουν να πορευτούν. Ο Σπανούλης, ο Μάντζαρης, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου, αυτοί είναι οι τέσσερις σωματοφύλακες του Ολυμπιακού. Αυτοί θα τον οδηγήσουν και στα εύκολα και στα δύσκολα. Και είναι ευλογία να έχουν στο πλευρό τους παίκτες-μαχητές όπως τον Χάκετ, τον Στρόμπερι, τον Παπαπέτρου, τον Χάντερ ακόμη και τον Ουόρικ. Γιατί είναι τα κομμάτια που συμπληρώνουν αρμονικά ένα "παζλ" που κύρια χαρακτηριστικά στα "κομμάτια" του είναι η μαχητικότητα, η ενέργεια και φυσικά η ποιότητα. Είναι δύσκολο να πετύχεις τέτοιο "πάντρεμα" και ο Σφαιρόπουλος, έστω και Μάρτη μήνα, φαίνεται τί ήθελε να πετύχει το καλοκαίρι με τις επιλογές και το στήσιμο που έγινε. Αυτό βέβαια δεν είναι της παρούσης αλλά κουβέντα να γίνεται, γιατί τώρα που ο Ολυμπιακός παίζει πλήρης -με εξαίρεση τον ταλαιπωρημένο Λοτζέσκι- δείνει και τί πραγματικά μπορεί να βγάλει στο παρκέ.

Η συνέχεια τώρα είναι το μόνο που μετράει για τους "ερυθρόλευκους". Πρέπει γρήγορα να φυλάξουν στο συρτάρι τη νίκη-θρίαμβο με τη Ρεάλ και να συγκεντρωθούν 100% στην Κίμκι και μόνο σε αυτή. Ούτε σε άλλα σενάρια, ούτε στο μεθεπόμενο ματς με την ΤΣΣΚΑ. Αν δεν νικήσεις την Κίμκι, πας σπίτι σου. Γι αυτό θα πρέπει βήμα βήμα ο Ολυμπιακός να συνεχίσει να παίζει στο ίδιο τέμπο, με την ίδια αυαταπάρνηση, με την ίδια θέληση, χωρίς να κοιτάει τους άλλους. Ούτως ή άλλως αν παίζει έτσι δεν έχει να φοβηθεί κανέναν η ομάδα του Πειραιά. Αντίθετα, αυτήν θα έχουν άλλοι πολλούς λόγους να την τρέμουν...

 

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Σημασία έχει πώς θα κρατήσει την ασπίδα...

Φτάσαμε, λοιπόν, στο χρονικό σημείο της σεζόν όπου το μόνο που μετράει είναι το πόσο το θέλεις, πόσο το πιστεύεις και πόσο καλά γνωρίζεις το δρόμο για να κατακτήσεις αυτό που θέλεις. Η φετινή Ευρωλίγκα μας προσέφερε ένα απολαυστικό τοπ 16, με ανατροπές, πολύ όμορφα παιχνίδια και έναν...τρελό όμιλο όπου κλήθηκαν να παίξουν ανάμεσά τους τεράστια ονόματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και να...αλληλοφαγωθούν μεταξύ τους.


Ο Ολυμπιακός πάτησε την...μπανανόφλουδα από ομάδες στα χαρτιά υποδεέστερες -Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις- και τώρα.. τρέχει και δεν φτάνει για να καλύψει το χαμένο έδαφος από τα τα τρία αυτά παραστρατήματα. Θα καταφέρει να φτάσει μέχρι τα playoff; Μένουν ακόμη τρία ματς για να το διαπιστώσουμε. Μπορεί να τα καταφέρει; Με βάση την μέχρι τώρα εικόνα του, τα πράγματα είναι αρκετά ζόρικα. Ποιος μπορεί όμως να πει κάτι τέτοιο όταν απέναντί του έχει δυο ομάδες-επιτομή της αγωνιστικής αστάθειας την φετινή χρονιά; Κανείς δεν μπορεί να ποντάρει τα λεφτά του ούτε στην-εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης-Ρεάλ Μαδρίτης, όυτε στην κατά τα άλλα συμπαθέστατη Λαμποράλ -που μόλις χτες έφαγε 30ποντη "σφαλιάρα" μέσα στο σπίτι της από την Μάλαγα για την ACB- ούτε στην Μπαρτσελόνα, μια ομάδα ικανή την μια μέρα να διαλύσει τους...Ουόριορς και την επόμενη να χάσει από τον...Αστέρα Κάτω Ραχούλας.


Ο Ολυμπιακός μπορεί να τα καταφέρει, γιατί ακριβώς ισχύει αυτό που γράψαμε στην αρχή: τώρα δεν μετράνε τα ρεκόρ, η αγωνιστική φόρμα, οι τραυματισμοί. Δε λέμε, κι αυτά παίζουν το ρόλο τους. Όχι τον πρωταγωνιστικό, όμως. Όχι τον κυρίαρχο. Τώρα μετράει η καρδιά. Η ψυχή σου. Πόσο το θέλεις και πόσο έμπειρος είσαι για να διαχειριστείς τέτοιες do or die καταστάσεις ώστε να βγεις αλώβητος και να καταφέρεις να κρατηθείς από την ακρούλα του σχοινιού έστω και την τελευταία στιγμή και από το χείλος του γκρεμού να βγεις ξανά στο ξέφωτο και να περπατήσεις ξανά στο μονοπάτι της φιλοδοξίας.


Μην την υποτιμάτε την καρδιά του πρωταθλητή. Και η Ρεάλ θα το θέλει-και είναι και η πρωταθλήτρια..-  και η Μπάμπεργκ και η Μπαρτσελόνα και η Κίμκι και η κάθε ομάδα που διεκδικεί στόχους. Αν μια ομάδα, όμως, έχει αποδείξει πως έχει αυτό το "μέταλλο", αυτό το "refuse to loose", όλα αυτά τα χρόνια, αυτή ναι, σίγουρα είναι ο μπασκετικός Ολυμπιακός. Ανατροπές, επιστροφή από το...πουθενά, ξανά και ξανά και ξανά, απέναντι σε μεγαθήρια, απέναντι σε θεούς, δαίμονες και δεν ξέρουμε τί άλλο... Ο Ολυμπιακός έχει τον κορμό των παικτών που έχουν γαλουχηθεί από τέτοια παιχνίδια και έχει φέρει πίσω στον Πειραιά ένα μέλος αυτού του κορμού από τo back to back το 2012-2013, τον Κώστα Παπανικολάου που θεωρούμε πως θα διαδραματίσει τεράστιο ρόλο στα επόμενα παιχνίδια. Ήδη το έχει κάνει τον τελευταίο μήνα, εμφανώς αρχίζει να βρίσκει τα χαμένα ελέω ΝΒΑ πατήματά του και έχουμε την πεποίθηση πως σε παιχνίδια όπως με τη Ρεάλ στο ΣΕΦ την προσεεχή Πέμπτη αλλά και στα δύο επόμενα, ο Big Papa θα είναι σημείο-κλειδί για τη λύση της...εξίσωσης που ψάχνει εναγωνίως η ομάδα του Πειραιά σε αυτό τον όμιλο-φωτιά που έμπλεξε από τον Γενάρη και έπειτα..



Οι "ερυθρόλευκοι" θα έχουν απουσίες και μάλλον το παράξενο θα ήταν να μην έχουν! Έχουν μάθει να ζουν με αυτές όχι μόνο φέτος, αλλά όλα αυτά τα χρόνια και αναγκαστικά έτσι θα πορευθούν και στη συνέχεια της φετινής σεζόν. Ο Ματ Λοτζέσκι, ένας κομβικός παίκτης στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, που με το φαρμακερό του σουτ μπορεί να "ανοίξει" τις αντίπαλες άμυνες και να απελευθερώσει με το freestyle παιχνίδι του σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι των Πειραιωτών, είναι εδώ και καιρό στα "πιτς" εξαιτίας του ύπουλου θέματος υγείας που τον ταλαιπωρεί και αυτό κάνει ίσως ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη άμεσης επιρροής του 26χρονου Τρικαλινού φόργουορντ στα plays των "ερυθρολεύκων". Μπορεί το αγωνιστικό τους προφίλ να διαφέρει, όμως  και ο Παπανικολάου είναι ένας (όχι κατ'εξοχήν αλλά κατά τα άλλα) εξαιρετικός spot shooter, με καλό ποσοστό απο τα 6,75 , τομέας στον οποίο θεωρούμε, παρατηρώντας τον, πως έχει βελτιωθεί σημαντικά μετά την επιστροφή του από τον "μαγικό κόσμο".


Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν παύουν παρά να είναι θεωρίες επί χάρτου. Ο μόνος καθρέφτης της μπασκετικής πραγματικότητας είναι η εικόνα των ομάδων στο παρκέ. Εκεί αγωνίζεσαι, εκεί καταθέτεις την ψυχή σου για να κερδίσεις, εκεί είναι το μπάσκετ. Εμείς αναλύουμε όσα έχουμε δει και όσα πιστεύουμε πως ίσως να δούμε, με βάση αγωνιστικά κριτήρια, στατιστικές κατηγορίες και με βάση τις δικές μας γνώσεις και πεποιθήσεις.


Ο Ολυμπιακός έχει δύσκολο έργο. Αδιαπραγμάτευτα. Έχει να διαβεί τον...Ρουβίκωνα μέχρι να φτάσει στον προορισμό που επιθυμεί. Σίγουρα όμως η ομάδα του Σφαιρόπουλου μπορεί να τα καταφέρει. Έχει την τεχνογνωσία, έχει τους ηγέτες που απαιτούν αυτές οι κρίσιμες στιγμές, έχει το know how από τέτοιες καταστάσεις και έχει και την απαραίητη εμπειρία που χρειάζεται για να σου προσφέρει αυτή την πολυπόθητη ηρεμία πριν από την "μάχη". Ο μονομάχος πρέπει να είναι νηφάλιος και ήρεμος πριν βγει στην αρένα. Για να μπορεί να κρατάει την ασπίδα στέρεα και σταθερή πρέπει πρώτα ο ίδιος να είναι σταθερός και πρωτίστως ψυχικά, έτσι ώστε να αντιπαρατεθεί απέναντι στα θηρία. Η "ασπίδα" του Ολυμπιακού είναι φτιαγμένη από πολύ γερά υλικά και το σημαντικότερο θα είναι πως θα είναι η ψυχολογία του ώστε να την κρατήσει και να την χρησιμοποιήσει όπως πρέπει. Σε περίπτωση που δεν το κάνει, τα θηρία παραμονεύουν να τον κατασπαράξουν και να τον βγάλουν νοκ-άουτ, νωρίτερα μάλιστα από οποιαδήποτε "ερυθρόλευκη"μάχη μέχρι τώρα...

Υ.Γ. : Ο σοβαρός τραυματισμός του Γιαν Βέσελι είναι κομβικό πλήγμα για την Φενέρμπαχτσε και είναι μια συνθήκη ικανή να αλλάξει πολλά δεδομένα ενόψει και των προημιτελικών. Το σίγουρο είναι πως από εκεί που όλα κυλούσαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Ομπράντοβιτς, τώρα αλλάζουν πολλά στο πινακάκι του δαιμόνιου, πολυνίκη Σέρβου κόουτς...