Ο ΣΛΟΥΚΑΣ ΣΤΟΝ ΑΡΗ,ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ..

Άλλες ειδήσεις περιμέναμε από το "στρατόπεδο" του Ολυμπιακού κι άλλες μας ήρθαν..Ενώ όλοι αναζητούσαν ποιος θα είναι ο "εκλεκτός" του Ντούσαν Ίβκοβιτς για να στελεχώσει το ρόστερ και ν'αποτελέσει την τελευταία προσθήκη των Πειραιωτών,ήρθε ο ίδιος ο Ντούντα να δώσει τέλος στις φήμες και να πληροφορήσει τους Αγγελόπουλους πως το υπάρχν ρόστερ τον καλύπτει και πως δεν θέλει άλλον παίκτη.

Συν τοις άλλοις,ο Γιοτάμ Χαλπερίν παραμένει(τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας)στο λιμάνι όπως και ο Ζόραν Έρτσεγκ,ενώ ο Κώστας Σλούκας μετακομίζει ως δανεικός στην Θεσσαλονίκη και τον Άρη,ώστε να πάρει χρόνο και εμπειρίες στα πόδια του,κάτι που εφέτος τουλάχιστον ήταν πολύ δύσκολο με παρόντες ολόκληρους Παπαλουκά,Σπανούλη,Τεόντοσιτς και Λούκας στην "κόκκινη" περιφέρεια.

Κακά τα ψέματα,παρόντων αυτών των τεράστιων προσωπικοτήτων είναι πολύ δύσκολο ακόμα και σε έναν κόουτς που αποδεδειγμένα δουλεύει και αναδεικνύει ταλέντα όπως ο Ίβκοβιτς,να τους βάλει όλους στην άκρη και να δώσει την "μπαγκέτα" στον Σλούκα..Γιατί αυτό ακριβώς χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο νεαρός γκαρντ-πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν σύλλογο υψηλού επιπέδου,"ψήσιμο" σε δύσκολες καταστάσεις,μεγάλο χρόνο συμμετοχής,έτσι ώστε του χρόνου να μπορεί να επιστρέψει στον Ολυμπιακό βελτιωμένος,πιο έμπειρος και πιο έτοιμος,ποιος ξέρει ακόμη και για να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στους "ερυθρόλευκους"(σημειωτέον,του χρόνου τελειώνει και το συμβόλαιο του Παπαλουκά..).Άποψή μας είναι,πως με την συγκεκριμένη κίνηση κερδισμένες βγαίνουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές.Ο Άρης,που αποκτά ένα από τα μεγαλύτερα μπασκετικά ταλέντα της χώρας μας,ο Ολυμπιακός που θα μπορέσει να "γαλουχήσει" σε συνθήκες πρωταθλητισμού έναν ελπιδοφόρο πλην άπειρο παίκτη και να πάρει έτσι απ'αυτόν πολλά περισσότερα στο μέλλον αλλά και ο ίδιος ο παίκτης,ο οποίος θα έχει την ευκαιρία να βελτιώσει το παιχνίδι του παίζοντας βασικό ρόλο σε μία από τις πιο παραδοσιακές μπασκετικές ομάδες της Ευρώπης και παίρνοντας στα πόδια του πολλά λεπτά αγωνιστικού χρόνου.Τέταρτος κερδισμένος δεν θα'ναι άλλος από το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ.Μόνο εάν αυτοί οι-αποδεδειγμένα κι από την Εθνική Νέων-ταλαντούχοι παίκτες πάρουν παιχνίδια και εμπειρίες από αγώνες(κι όχι μόνο από προπονήσεις,όπως συμβαίνει συχνά),τότε θα εξελιχτούν σταδιακά και σε παίκτες έτοιμους να στελεχώσουν επάξια την Εθνική μας ομάδα..Ο Νίκος Παππάς από πέρυσι που πήγε στον Κολοσσό βελτιώνει σταδιακά και κάνει πιο "μεστό" το παχνίδι του,πολύ απλά επειδή παίζει μπάσκετ αλλά και χρησιμοποιείται σωστά από έναν προπονητή όπως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.
Δανεικός,όπως ακούγεται,θα δοθεί και ο Γιώργος Μπόγρης από τον ΠΑΟ.Εξαιρετικός ο νεαρός σέντερ και κατά τη γνώμη μας,αν δουλέψει σωστά υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς,μπορεί να αποτελέσει έναν από τους μεγάλους Έλληνες ψηλούς.

Υ.Γ.:Δεν ξέρουμε,αλλά κάτι μας λέει πως δεν είναι και 100% σίγουρο το ότι ο Ολυμπιακός δεν θα αποκτήσει παίκτη..Το αν τελικά αυτό που "βγήκε" ότι ο Ίβκοβιτς δεν επιθυμεί τελικά άλλη προσθήκη είναι επικοινωνιακό τρικ ή αληθινό γεγονός,θα το ξέρουμε σύντομα..

ΜΗΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?

Παρακολουθώντας το φετινό μεταγραφικό παζάρι των περισσότερων-αν όχι όλων-των ομάδων της Α1,διαπιστώνει εύκολα κανείς πως οι ξένοι που ήρθαν στις ομάδες(η πλειοψηφία τουλάχιστον)δεν είναι ούτε τόσο ποιοτικοί όσο στο παρελθόν αλλά κυρίως ούτε τόσο πολλοί.
Η οικονομική κρίση επηρέασε-και θα επηρεάσει κι άλλο-και τον χώρο του μπάσκετ(και του επαγγελματικού αθλητισμού γενικότερα)με αποτέλεσμα τα μπάτζετ να μειωθούν,με επακόλουθο τον ερχομό λιγότερων ξένων παικτών.Κι είναι ίσως η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια,που βλέπουμε τόσες ομάδες να έχουν τόσους έλληνες στα ρόστερ τους.Και προσέξτε,μιλάμε κυρίως για μικρούς Έλληνες παίκτες και όχι μόνο τα παλιά,γνωστά ονόματα..
Όχι μόνο οι λεγόμενες "μικρές" ή "μεσσαίες" αλλά και οι μεγάλες,ακολούθησαν φέτος την λογική "παπούτσι από τον τόπο σου...".
Στον Ολυμπιακό-τουλάχιστον έως τώρα-η μεγαλύτερη μεταγραφική κίνηση ήταν ο Βασίλης Σπανούλης,σε μία κίνηση που προκάλεσε πάταγο σε όλο το ευρωπαικό μπάσκετ.Έλληνας παίκτης δηλαδή η μεγάλη μεταγραφή και όχι ξένος όπως συνέβαινε πάντοτε τα τελευταία χρόνια.Στον ΠΑΟ,πέρα από τους Σάτο και Μάριτς,οι άλλες δύο μεταγραφές ήταν δύο ελπιδοφόροι έλληνες,οι Καιμακόγλου και Βουγιούκας που προστέθηκαν στο ήδη υπάρχον και έντονο ελληνικό στοιχείο του ρόστερ του πρωταθλητή.
Οι ομάδες που σαφώς και χαρακτηρίζονται πιο "ελληνικές" απ'όλες όμως είναι Άρης και Πανιώνιος,που ως επί το πλείστον αποτελούνται από έλληνες,μικρούς και ταλαντούχους παίκτες.Οι "κίτρινοι" πέρα από τους Χατζηβρέττα,Σκορδίλη και Χρυσικόπουλο από πέρυσι,πρόσθεσαν στο δυναμικό τους και τους Ταπούτο,Κουμπούρα,Βεργίνη και Χαραλαμπίδη,δημιουργώντας μία πολύ ισχυρή ελληνική "βάση" παικτών,που θα αποτελέσει και την "δύναμη πυρός" τους στην προσπάθειά τους για επιστροφή στις παλιές,καλές μέρες.Ο Πανιώνιος,επίσης επένδυσε αρκετά σε νεαρούς Έλληνες,θέλοντας έτσι να στηρίξει σε πιο στέρεα θεμέλια την προσπάθεια αναγέννησης που ξεκίνησε με την επιστροφή του Ηλία Λιανού στην προεδρία.Ο ΠΑΟΚ επίσης έχει έντονο το ελληνικό στοιχείο όπως και ο νεοφώτιστος Ίκαρος,ενώ ο Κολοσσός,η Καβάλα και το Περιστέρι και η ΑΕΚ διατηρούν την παράδοση που τους θέλει να στηρίζονται σε αρκετούς Έλληνες παίκτες.
Το σημαντικότερο,όμως,δεν είναι μόνο να τους έχουν για να τους έχουν αυτούς τους παίκτες οι ομάδες.Οι μικροί Έλληνες μπασκετμπολίστες είναι αυτοί που ξέρουν καλύτερα από τον κάθε κοινοτικό ή ξένο τί σημαίνει ελληνικό μπάσκετ,τί χρειάζεται να δώσουν και είναι αυτοί που,εν τέλει,θα στελεχώσουν αύριο-μεθαύριο την εθνική μας ομάδα,αυτοί θα αποτελέσουν την συνέχεια του Παπαλουκά,του Διαμαντίδη,του Σπανούλη και πάει λέγοντας..Οι ομάδες,μικρές και μεγάλες,οφείλουν να στηριχθούν όσο πιο πολύ μπορούν ΚΑΙ σε αυτούς..Προς θεού,δεν λέμε να μην έχουμε ξένους..Άλλωστε πέρασαν,έχουν έρθει και θα έρθουν σπουδαίοι παίκτες στα μέρη μας που μας χάρισαν και θα μας χαρίσουν σπουδαίες μπασκετικές στιγμές..Όταν όμως φέρνουμε ξένους αμφίβολης ποιότητας,στερώντας από τους δικούς μας παίκτες-που είναι καλύτεροι τις περισσότερες φορές-την ευκαιρία να αναδειχτούν,τότε κάπου κάνουμε λάθος..
Μακάρι φέτος,εκτός από τους Σάτο,Μάριτς,Μπατίστ,Νίλσεν,Νεστέροβιτς,Κέσελι και ούτω καθ'εξής,να απολαύσουμε μεγάλα ντέρμπι ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναικό όπου πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχουν και ο Καιμακόγλου,ο Βουγιούκας,ο Σλούκας,ο Παπανικολάου και όλοι οι υπόλοιποι νεαροί παίκτες των ομάδων,που περιμένουν επιτέλους την ευκαιρία που τους αναλογεί..Το ελληνικό μπάσκετ σε αυτούς θα στηριχθεί και όλες οι ομάδες οφείλουν να παίξουν το ρόλο τους η καθεμιά ώστε η ατέλειωτη παραγωγή ελληνικών μπασκετικών ταλέντων να μην πάει στράφι..

ΤΕΛΙΚΑ,ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ..

Το μπάσκετ ,ισχυρίζονται πολλοί, είναι το άθλημα στο οποίο πάντα κερδίζει η ομάδα που είναι καλύτερη και στα χαρτιά και στην απόδοση της μες στο παρκέ..Ο σημερινός ημιτελικός ανάμεσα σε Σερβία και Τουρκία αναιρεί παντελώς αυτό τον ισχυρισμό ,αφού ναι μεν η νικήτρια Τουρκία είναι πολύ καλή ομάδα , σε καμιά όμως περίπτωση καλύτερη από αυτή τη Σερβία,ούτε στα χαρτιά αλλά ΚΥΡΙΩΣ ούτε στην απόδοσή της μέσα στο παρκέ..
Όποιος είδε το ματς κατάλαβε..Οι διαιτητές από το πρώτο ως και το τελευταίο λεπτό "έσπρωχναν" με κάθε απίθανο και πιθανό τρόπο τους διοργανωτές-ατάραχοι τους άκουγαν να διαμαρτύρονται ουρλιάζοντας,αγνοώντας τον όρο "τεχνική ποινή",τους επέτρεπαν να παίζουν σκληρή άμυνα σφυρίζοντας φάουλ μόνο όταν οι Σέρβοι έβγαζαν...αίμα και ολοκλήρωσαν το...χειρουργείο με το γκολ φάουλ-εφεύρεση που έδωσαν στον Κρίστιτς πάνω στον Ερντέν,στην τελευταία φάση του ματς..Και οι λεπτομέρειες σε τέτοια ματς,παίζουν μεγάλο ρόλο..
Κρίμα να μιλάμε βεβαίως για διατησία,όταν αναφερόμαστε στο καλύτερο και πιο "γκρανγκινιολικό" παιχνίδι του Μουντομπάσκετ..Χέρι-χέρι βάδιζαν οι δύο ομάδες,από το πρώτο σφύριγμα,με τους Σέρβους να καταθέτουν στο παρκέ αποθέματα μπασκετικής παιδείας,ταλέντου και ψυχής και να απειλούν τους Τούρκους με ταπείνωση μέσα στο σπίτι τους.Με αιχμές τον Σαβάνοβιτς αρχικά-ο τύπος είναι το νέο hot όνομα στο ευρωπαικό μπάσκετ,κι ας είναι 27 Μαίων-και τους Κρίστιτς και Τεόντοσιτς έπειτα,οι Σέρβοι άρχισαν να δημιουργούν και μικροδιαφορές,πάντα όμως οι ψυχωμένοι Τούρκοι κατάφερναν να παραμένουν στον αγώνα,στηριζόμενοι είτε στα "σφαλτσοσφυρίγματα" είτε στον μεγάλο παίκτη που λέγεται Χέντο Τούρκογλου.Κάπου εκεί εμφανίζεται σιγά σιγά και ο νέος "φονιάς" στο χώρο του ευρωπαικού μπάσκετ,ο Μάρκο Κέσελι.Ο νέος άσος του Ολυμπιακού,όχι μόνο διακαίωσε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς που τον επέλεξε για την ομάδα που ετοιμάζει στον Πειραιά από τη νέα χρονιά,αλλά έκανε όλο το φίλαθλο κοινό να...παραμιλάει με το "καυτό" του σουτ από τη γραμμή του τριπόντου.Μπορεί να μη φαίνεται σταρ,να μην "γεμίζει" το μάτι ή να μην κάνει νταμπλ-νταμπλ σε κάθε παιχνίδι,έχει όμως αυτό το φονικό ένστικτο του spot shooter ,του σουτέρ θέσης δηλαδή.18 πόντοι και πρώτος σκόρερ-ξανά-για τους Σέρβους,έχοντας 4 στα 7 τρίποντα,σε στιγμές μάλιστα που η μπάλα "έκαιγε" και κάποια καθοριστικά ριμπάουντ στη συλλογή του,ο Κέσελι σίγουρα θα ήταν  MVP του ματς,αν το έπαιρναν οι Σέρβοι..Το πήραν όμως οι Τούρκοι,εκμεταλευόμενοι κάποιες αδράνειες των Σέρβων στις τελευταίες φάσεις και κυρίως στα 4",όταν και άφησαν ανενόχλητο τον Τουντσερί να κάνει λέι-απ και να δώσει τη νίκη στην Τουρκία,στέλνοντάς την στον τελικό απέναντι στην Αμερική.
Φοβερό ματς,ένα από τα κορυφαία των τελευταίων χρόνων στο μπασκετικό στερέωμα,που όμως δυστυχώς καθορίστηκε από κάποια λάθη των διαιτητών..Τέτοια παιχνίδια,που είναι στην "κόψη του ξυραφιού" από την αρχή έως το τέλος,κρίνονται από την παραμικρή λεπτομέρεια..Και η ομάδα του-για μια ακόμη φορά "μαέστρου"-Ντούσαν Ίβκοβιτς,έχασε όχι γιατί η Τουρκία ήταν καλύτερη..Απλά οι γείτονες ήταν πιο τυχεροί στα τελευταία δεύτερα αλλά ήταν και...διοργανωτές,για να μην ξεχνιόμαστε..Όπως και να'χει,μακάρι να παρακολουθούμε συχνά τέτοια μπασκετικά παιχνίδια,που τελικά όμως δεν θα τα καθορίζουν οι "γκρι" αλλά οι αληθινοί πρωταγωνιστές τους..
Y.Γ.:Πραγματικά σπουδαία ομάδα οι Σέρβοι,με τσαγανό,τσαμπουκά και μπασκετοσύνη που όμοιά της δε βρίσκεις αλλού..Ο ίβκοβιτς έβγαλε τη νέα μεγάλη γενιά Σέρβων παικτών,η οποία πιστεύουμε θα είναι από τις μεγάλες δυνάμεις,πια,σε όλες τις επερχόμενες μεγάλες διοργανώσεις.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

"For the love of the game" λένε οι Αμερικανοί και,για μια ακόμη φορά,έχουν δίκιο..Και μόνο για τα δύο φοβερά "back to back" παιχνίδια που είδαμε Τρίτη και Τετάρτη,με τους Σέρβους και τους Αργεντινούς να...ξαποστέλνουν Ισπανούς και Βραζιλιάνους αντίστοιχα,νομίζουμε πως αξίζει που είδαμε αυτό το Μουντομπάσκετ και που,γενικά,μας αρέσει να βλέπουμε μπάσκετ.Η αποθέωση της επίθεσης και του θεάματος ήταν και τα δύο παιχνίδια,με τεράστιους παίκτες να δίνουν προσωπικές παραστάσεις(Σκόλα-Χουέρτας και Ναβάρο-Τεόντοσιτς)και με το σκορ να κρέμεται από μια κλωστή απ'το πρώτο έως και το τελευταίο δευτερόλεπτο.Και,ξέρετε,το μπάσκετ αυτό είναι:τρίποντα,καρφώματα και,όταν χρειαστούν,και τάπες και κλεψίματα και οργανωμένες άμυνες..Όχι να ταμπουρωνόμαστε,να φοβόμαστε να τρέξουμε και να σουτάρουμε και να το...φιλοσοφούμε για πολύ..
Στο πρώτο ματς,οι Αργεντίνοι έστειλαν πίσω στο Ρίο τον Μπαρμπόσα και την παρέα του,με τον Λουίς Σκόλα να παραδίδει μαθήματα μπάσκετ ανωτάτου επιπέδου(37 πόντους "έριξε" ο αθεόφοβος).Η Αργεντινή έδειξε τί σημαίνει η συσπείρωση και η ενότητα σε μία ομάδα και κατάφερε για μία ακόμα φορά να παραμείνει ψηλά σε μια μεγάλη διοργάνωση και να κρυφοκοιτάζει και πάλι προς τα μετάλλια.Κατανεμημένοι ρόλοι,εξαιρετική άμυνα και ψύχραιμες και σωστές αντιδράσεις απέναντι σε δύσκολες αμυντικές φάσεις του αγώνα.Τα πράγματα βέβαια τώρα δεν είναι-και πάλι-εύκολα για τους "γκαούτσος" καθώς η Λιθουανία του Λίνας Κλέιζα,μόνο για αστεία δεν θα έχει διάθεση στον αυριανό προημιτελικό..
Όσο για το άλλο ματς,τί να πρωτοπεί κανείς..Από τη στιγμή που άρχισε σε έβαζε στην...πρίζα!Φοβερή ευστοχία κι από τις δύο ομάδες,διάθεση για θέαμα,με λίγα λόγια ένα μπασκετικό σόου.Καταπληκτικό "στήσιμο" της Σερβίας από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και φυσικά ακόμη πιο καταπληκτικό κι ανεπανάληπτο το μπάζερ μπίτερ του Μίλος Τεόντοσιτς από τα 10 μέτρα,στη μούρη του δύσμοιρου Γκαρμπαχόσα που έστειλε τη Σερβία,για πρώτη φορά μετά το 2002,σε ημιτελικά Μουντομπάσκετ!Διψασμένοι και "σκυλιασμένοι" για διάκριση οι Σέρβοι,γαλουχούνται σιγά σιγά σε μεγάλα μπασκετικά ραντεβού,"χτίζουν" χαρακτήρα και δημιοργούν,ξανά ,μια μεγάλη ομάδα.Για τον Τεόντοσιτς,το μόνο που έχουμε να πούμε είναι πως είναι "ψυχρός εκτελεστής",ίσως ο τελευταίος στο σημερινό ευρωπαικό μπάσκετ..Κρύο αίμα,μεγάλη καρδιά και...πολλά κιλά "καρύδια".."This guy has...guts" που θα'λεγαν κι οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι..!
Οι Ισπανοί απ'την άλλη πλευρά,πληρώνουν την υπεροψία τους και την κακή γενικά κατάστασή τους και αποχαιρετούν πολύ νωρίς αυτή τη διοργάνωση..Κάποτε θα συνέβαινε..
Υ.Γ.1:Το Σερβία-Τουρκία στα ημιτελικά είναι ΣΠΑΝΙΟ ντέρμπι..Ας ελπίσουμε οι διαιτητές να μην το χαλάσουν...
Υ.Γ.2:Πιστεύουμε πως μετά το σημερινό κρεσέντο του(17 πόντοι,με 5/6 τρίποντα),ο Μάρκο Κέσελι έγινε πια αναγνωρίσιμος στο ελληνικό(κι όχι μόνο)κοινό.Η άνεση και η...φινέτσα με την οποία βάζει τα τρίποντα είναι μοναδικά και αποδεικνύει γιατί τον επέλεξε ο Ίβκοβιτς(και)για τον Ολυμπιακό που φτιάχνει.Ένας μεγάλος σουτέρ γεννιέται.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..

Ενός κακού,μύρια έπονται,λέει ο θυμόσοφος λαός μας και αυτό,δυστυχώς,βρίσκει απόλυτη ανταπόκριση στην περίπτωση της εθνικής μας..
Έπεσε το ξύλο στο "φιλικό" με την Σερβία,χάλασε το κλίμα,δημιουργήθηκε άγχος και ταραχή για τις τιμωρίες,άλλαξε η σύνθεση της δωδεκάδας(αναγκαστικά Βουγιούκας αντί Βασιλειάδη)και όλα αυτά μαζί οδήγησαν στην κακή παρουσία μας στο Μουντομπάσκετ και στην ήττα από την Ισπανία και τον πρόωρο αποκλεισμό από τους "8" της διοργάνωσης..Η ομάδα μας ήταν ξεκάθαρο πως δεν έπαιζε όπως τα φιλικά του καλοκαιριού-της έλειπαν η ζωντάνια,η φρεσκάδα και το καθαρό μυαλό,της έλειπαν βέβαια και το "βάθος" αλλά και η άμεση βοήθεια από τον πάγκο(από αναπληρωματικούς και τεχνικό επιτελείο).Το "σούσουρο" που καλλιεργήθηκε μετά τον αγώνα με την Τουρκία σχετικά με τον αν πρέπει να νικήσουμε ή να χάσουμε τον αγώνα με τη Ρωσία,έκανε ακόμη χειρότερα τα πράγματα και αναπόφευκτα φτάσαμε τελικά να παίξουμε με τους κακούς μας δαίμονες(χωρίς εισαγωγικά..)Ισπανούς στους 16 κιόλας..
Σ'αυτό το ματς,η εθνική μας πάλεψε το παιχνίδι,όσο της το επέτρεπαν το βάθος και οι λύσεις της αλλά και οι διαιτητές,οι οποίοι αν και δεν διαμόρφωσαν κατά την άποψή μας αποτέλεσμα,εντούτοις ήταν κακοί και έπαιζαν καθαρά Ισπανία,στο μεγαλύτερο μέρος του ματς.Ο Ζήσης έκανε μεγάλο ματς,ο Φώτσης το ίδιο,ο Σχορτσανίτης πάλευε,ώρες ώρες,μόνος του με όλη την ισπανική φροντ-λάιν και ο Διαμαντίδης ήταν απίστευτος και συγκινιτικός βγάζοντας άμυνες,οργανώνοντας και σκοράροντας όποτε η μπάλα "έκαιγε"..
Για πρώτη φορά στο εφετινό τουρνουά και για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ με την φανέλα της εθνικής,ο Διαμαντίδης φώναξε "παρών" και μας έκανε να καταλάβουμε τί παίκτη θα χάσει η εθνική από του χρόνου..Ο 30χρονος γκαρντ,ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την εθνική κι αυτό αποτελεί κατά τη γνώμη μας το μεγαλύτερο πλήγμα από το φετινό Μουντομπάσκετ..Ο "βάλτο αγόρι μου",ο άνθρωπος που χάρισε στην Ελλάδα τόσες και τόσες στιγμές δόξας,ο παίκτης που ποτέ δεν θυσίαζε την ομάδα για το "εγώ",ο παίκτης που τα έκανε ΟΛΑ μέσα στο παρκέ,δεν θα είναι πια κοντά στην εθνική ομάδα κι αυτό είναι σίγουρα ένα μεγάλο πλήγμα..Φυσικά και η Ελλάδα έχει πληθώρα ταλαντούχων παιδιών που θα στελεχώσουν τη εθνική,όμως αυτή η πρόωρη αποχώρηση μας στεναχωρεί γιατί και πολλά είχε ακόμη να δώσει ο Διαμντίδης αλλά και θα ήταν αυτός που θα ομαλοποιούσε το πέρασμα από την τωρινή στην επόμενη γενιά παικτών,όντας ο ηγέτης της ομάδας.
Η εθνική ούτε αρχίζει,ούτε και τελειώνει στον Διαμαντίδη ή στον οποιονδήποτε παίκτη..Είναι όμως πάντα δύσκολο να χάνεις ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια που έβγαλε αυτή η χώρα..Τώρα,πλέον,είναι η σειρά των νέων παιδιών να πάρουν θέση "μάχης" και να δώσουν συνέχεια 'αυτά που πέτυχε αυτή η τεράστια ομάδα..Γι'αυτό και είναι αναγκαίο και απαραίτητο οι ελληνικές ομάδες,είτε μικρές είτε μεγάλες,να εμπιστευτούν σιγά σιγά τα πολλά και ταλαντούχα νέα παιδιά,δίνοντάς τους ρόλους και μετατρέποντάς τα έτσι σιγά-σιγά σε άντρες,που θα αποτελέσουν και το μέλλον της εθνικής και του ελληνικού μπάσκετ..
Υ.Γ.:Κύριε Καζλάουσκας,ευχαριστούμε αλλά δεν θα...πάρουμε άλλο!Είναι ώρα να αναλάβει την εθνική ομάδα ένας νέος Έλληνας κόουτς,με φρέσκες ιδέες και φιλοσοφία που να αντιστοιχεί στο σύγχρονο μπάσκετ..Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι.Υπάρχει ο Σφαιρόπουλος,υπάρχει ο Ζούρος,υπάρχει ο Μπαρτζώκας,προπονητές που έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους στους συλλόγους τους.Μία ευκαιρία τους αξίζει.

ΑΛΛΟ ΗΘΙΚΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΝΟΗΤΟΣ..

Η εθνική μας,λοιπόν,έχασε από τους Ρώσους,βγήκε τρίτη και τελικά παίζει με την...Ισπανία!Οι Γάλλοι,ως γνήσιοι λούζερ,βλέποντας την ήττα μας έκατσαν κι έχασαν από την Νέα Ζηλανδία,ώστε να αποφύγουν τους Ίβηρες,τους οποίους κι έστειλαν πάνω μας.Μην περιμένετε τώρα να κριτικάρουμε την ομάδα μας που "έκατσε κι έχασε" ή που "ντρόπιασε το θεσμό",όπως ισχυρίστηκε ο-τουλάχιστον αστείος-Μπλατ,αλλά ούτε και να ειρωνευτούμε τους παίκτες της εθνικής μας,όπως έκανε ο σενιόρ Τάνιεβιτς μιλώντας μετά το ματς στον Μπουρούση(που λίγο έλειψε να του την...ανάψει και,μεταξύ μας,κρίμα που δεν το'κανε).
Όταν μιλάμε για την εθνική Ελλάδας στο μπάσκετ και σχολιάζουμε τους συγκεκριμένους παίκτες,θα πρέπει να προσέχουμε τί λέμε,πώς το λέμε και γιατί το λέμε.Πρόκειται για την ομάδα που εδώ και 5-6 χρόνια διδάσκει μπάσκετ(με την απίστευτη επιθετική άμυνα) και αποτελείται από παίκτες που έχουν προσφέρει κι έχουν κερδίσει πολλά στο μπασκετικό στερέωμα.Κι αν κάποιος πει "πάντα πρέπει να παίζεις για νίκη κι όχι να κάτσεις να χάνεις",εμείς θα του απαντήσουμε πως δεν "καθίσαμε να χάσουμε",απλά δεν αντιμετωπίσαμε το ματς ως "do or die",αλλά πολύ χαλαρά,πράγμα λογικότατο από τη στιγμή που αν νικάγαμε θα πέφταμε(αν περνάγαμε το χιαστί)πάνω στους Αμερικάνους,που για δεύτερη σερί διοργάνωση απλά ΔΕΝ θα ξαναχάσουν από την εθνική μας.Άλλο να είσαι ηθικός και άλλο...βλάκας,γιατί μη μας πείτε πως αν εσείς παίζατε χτες θα θέλατε να νικήσετε..Μόνο που θα σκεφτόσασταν τον Ντουράντ και τον Μπίλαπς,αμέσως θα καθόσασταν στ'αυγά σας ώστε να τους αποφύγετε..Κι εν τέλει,αυτή είναι και η "μπασκετική" λογική..Ηθική-ανήθικη δεν ξέρουμε,αλλά αυτή είναι..Κι όταν αγωνίζεσαι σ'ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα,αυτό που θέλεις είναι να πας όσο το δυνατόν πιο μακριά,για να δοξάσεις τη χώρα σου αλλά και τον εαυτό σου,χωρίς να σκέφτεσαι να κάνεις επίδειξη αρχαιοελληνικού ήθους..Η μοναδική επίδειξη που οφείλει και πρέπει να κάνει τώρα η Ελλάδα είναι μέσα στο παρκέ,αύριο το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη..Μια νίκη επί των υπεροπτών Ισπανών,θα βουλώσει στόματα και θα διώξει "φαντάσματα"!
Υ.Γ.:Καλά θα κάνουν όλοι αυτοί οι άσχετοι με το μπάσκετ,που βγαίνουν στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις και λένε το μακρύ και το κοντό τους,ζηλέυοντας τις επιτυχίες αυτής της ομάδας σε αντίθεση με τις αποτυχίες της αντίστοιχης ανύπαρκτης του ποδοσφαίρου,να σταματήσουν γιατί μία ενδεχόμενη νίκη με την Ισπανία θα τους αναγκάσει να κάνουν την γνωστή...κωλοτούμπα τους και ν'αρχίσουν πάλι τους διθυράμβους..